یادداشت
روشهای عمده بکارگرفته شده در درمانهای مبتنی بر سلول و ژن
محققان از اهمیت همکاری بین صنعت و مقامات نظارتی در تأیید واکسنهای mRNA خبر دادند.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، درحال حاضر پنج روند بزرگ در پزشکی ژنتیکی وجود دارد. استانداردسازی پلتفرمها و به اشتراکگذاری بیشتر دانش برای تسریع در توسعه درمانهای بیماریهای نادر بحثهای زیادی در صنعت بیوفارما درباره ایجاد پلتفرمهای استاندارد برای توسعه درمانهایی برای بیماریهای نادر و فوق نادر وجود دارد. به طور کلی، تعداد بیمارانی که با این بیماریها زندگی میکنند نسبت به بیماریهای دیگر کمتر است. استانداردسازی و صنعتیسازی پلتفرم برای درمانهای ژنی میتواند به مقامات نظارتی کمک کند تا فرآیند تأیید را تسریع کنند، زیرا استانداردها و پارامترهای کلیدی برای پیشارزیابی وجود خواهد داشت. ما دیدیم که همکاری بین صنعت و مقامات نظارتی چگونه به سرعت تأیید واکسنهای mRNA کمک کرد و به پایان پاندمی COVID-19 کمک نمود.
تهیه برنامه تعیین فناوری پلتفرم FDA
برنامه تعیین فناوری پلتفرم FDA (که در حال حاضر در یک سند راهنمای پیشنویس آمده است) برای دستیابی به اهداف زیر طراحی شده است. سادهسازی فرآیند توسعه و تأیید درمانهای استفادهکننده از فناوریهای پلتفرم بهخوبی شناساییشده است. کاهش زمان و هزینههای مرتبط با آوردن درمانهای نوآورانه به بازار با استفاده از دادهها و روشهای موجود است. کاهش خطرات مرتبط با مقیاسپذیری فرآیند، مقیاسگذاری و انتقال فناوریها است. اگر این اهداف به دست آید، ممکن است دسترسی به درمانهای پیشرفته برای بیماران با نیازهای درمانی برآوردهنشده را تسریع کرده و پیشرفت سریعتری در زمینه داروهای ژنتیکی ایجاد کند. این یک نتیجه بالقوه عالی برای بیماران است. حتی برای فناوریهایی که واجد شرایط دریافت تعیین فناوری پلتفرم نیستند، توسعهدهندگان باید به اشتراکگذاری دانش قبلی ادامه دهند تا فرآیند تولید و توسعه فرمولاسیون را تسریع کرده و پایداری عملیات واحد را نشان دهند. سال 2025 سال بزرگی برای درمانهای ژنی خواهد بود علم ثابت کرده است که درمانهای ژنی درمانهای مؤثری هستند و امیدهایی برای بیماران و خانوادههایشان که با بیماریهای ناتوانکننده زندگی میکنند، ایجاد کردهاند. در حال حاضر، 2041 درمان ژنی در مراحل مختلف توسعه بالینی قرار دارند.
بهبود ایمنی، اثربخشی و مقرونبهصرفه بودن
برای افزایش دسترسی به درمانهای ژنی، باید به بهبود ایمنی، اثربخشی و مقرونبهصرفه بودن آنها ادامه دهیم. دستیابی به این اهداف نیازمند تمرکز دقیق بر بهینهسازی سیستمهای تحویل، اهداف بار ژنی و قابلیت تولید است. اگرچه ویروسها سیستمهای تحویل مؤثری برای نیازهای خاص درمان ژنی هستند، اما تولید آنها پیچیده و پرهزینه است. ظهور سیستمهای جدید سلول-خط برای تولید AAV مانند خطوط بستهبندی و تولید، پتانسیل افزایش پایداری فرآیند و کاهش هزینهها را به همراه دارد. از آنجا که خطوط سلول پایدار نیازی به مرحله ترانسفکشن ندارند، این امر هزینههای مرتبط با این بخش از فرآیند توسعه را کاهش میدهد. خطوط سلولی پایدار همچنین با کاهش تغییرات بین بچها، سازگاری بیشتری ایجاد میکنند. همانطور که در مورد mAbs مشاهده میشود، این خطوط سلولی میتوانند برای بهبود کارایی بستهبندی، بهرهوری و احتمالاً پتانسیل بیشتر مهندسی شوند.
کاربرد بالینی نانوذرات لیپیدی (LNP)
کاربرد بالینی نانوذرات لیپیدی (LNP) به دلیل پتانسیل آنها برای هدفگیری دقیق، همچنین قابلیت تولید و مقیاسپذیری، در حال گسترش است. وقتی این نانوذرات با ابزارهای ویرایش ژن ترکیب میشوند، این پتانسیل را دارند که دامنه کاربرد خود را در تنظیمات درونزا و برونزا گسترش دهند. همچنین، شدتبخشی فرآیند یک ابزار است که باید برای همه این مدالیتهها استفاده شود تا فرآیندها کارآمدتر و اثربخشتر شوند. باید همچنان به سرمایهگذاری و تحقیق در روشهایی برای کاهش هزینههای تولید درمانهای ژنی ادامه دهیم.
گسترش کاربرد درمانهای CAR-T سلولی
گسترش کاربرد درمانهای CAR-T سلولی درمانهای CAR-T سلولی ثابت کردهاند که درمانهای مؤثری هستند و من معتقدم که در سال 2025 استفاده بیشتری از این درمانها برای تومورهای هماتوپویتیک خواهیم دید. در حال حاضر، بسیاری از آزمایشهای بالینی در سطح جهانی در حال انجام است تا ببینند آیا این درمانها میتوانند برای تومورهای جامد و بیماریهای خودایمنی مؤثر باشند یا خیر. اکنون میتوان تصور کرد که در آیندهای نزدیک، یک بیمار ممکن است بتواند بیماری خودایمنی خود را با استفاده از سلولهای خود یا حتی سلولهای اهدایی از اهداکنندگان سالم درمان کند. این واقعا میتواند یک تغییر بزرگ برای بیماران باشد
غلبه بر موانع بیماریهای سختدرمان مانند تومورهای جامد
غلبه بر موانع بیماریهای سختدرمان مانند تومورهای جامد، نیاز به بهینهسازی بیشتر درمانهای CAR-T سلولی دارد. تلاشهای جاری بیشتر بر روی مهندسی سلولهای T متمرکز است تا ایمنی و اثربخشی آنها بهبود یابد. با استفاده از ابزارهای ویرایش ژن مؤثر مانند CRISPR-Cas9، میتوان سلولهای T را مهندسی کرد تا بهبودهای قابل توجهی در جنبههای مختلف از جمله پتانسیل، سمیت و سازگاری ایمنی به دست آورند. در این زمینه، سیستمهای تحویل مؤثر اهمیت زیادی دارند. LNPها عملکرد برتری در زمینه زندهمانی سلولها و قابل تنظیم بودن دوز ژن نسبت به الکتروپوراسیون نشان دادهاند. همافزایی بین فناوریهای ویرایش ژن مبتنی بر LNP و درمانهای سلولی یک روند است که باید در سال 2025 و فراتر از آن به دقت مورد توجه قرار گیرد.
توسعه واکسنهای mRNA
پژوهش برای پیدا کردن موفقیتهای بعدی در RNA ادامه خواهد داشت پژوهش بالینی برای واکسنهای RNA برای بیماریهای عفونی و کاربردهای آنکولوژیکی در سال 2025 همچنان با سرعت ادامه خواهد یافت. در آزمایشگاههای سراسر جهان، پژوهشگران در حال کار بر روی توسعه واکسنهای سرطان شخصیسازیشده بر اساس توالیهای mRNA از نئوآنتیژنهای خاص یک بیمار هستند که امیدوارند از آنها به عنوان درمان کمکی استفاده کنند. این بسیار هیجانانگیز است که حتی تصور کنیم این امکان برای درمان سرطان وجود دارد. در حالی که پژوهشگران در حال توسعه این واکسنهای mRNA هستند، باید همچنان با آنها همکاری کنیم تا ابزارها، فناوریها و خدمات مورد نیاز برای تولید تجاری این درمانها را توسعه دهیم. با یادگیری از تجربه گذشته در زمینه CAR-T سلولی خودآتوژن که سریعتر از فناوریها و راهکارهای مرتبط با تولید آن پیشرفت کردهاند، باید همچنان به پیشرفت فناوریها و راهکارهای تولیدی ادامه دهیم تا آمادگیهای لازم برای موفقیتهای بعدی در حوزه RNA را فراهم آوریم.
نقش هوش مصنوعی در پیشرفت داروهای ژنتیکی
هوش مصنوعی نقشی در پیشرفت داروهای ژنتیکی خواهد داشت از پروژه ژنوم انسان گرفته تا پروژه ENCODE، ابتکار BRAIN و Human Cell Atlas (HCA)، 30 سال گذشته پژوهش دادههای عظیمی تولید کرده است که بنیاد داروهای ژنتیکی را تشکیل میدهند. هوش مصنوعی (AI) در حال حاضر نقش اساسی در تحلیل و سنتز این دادهها ایفا کرده است و درک ما از دنیای زیستی را دگرگون کرده است. هوش مصنوعی و یادگیری ماشین به پزشکان این امکان را داده است که به سرعت تنوع ژنتیکی را شناسایی کرده و جهشها را با بیماریهای ژنتیکی مرتبط کنند. این واقعاً شگفتانگیز است که چگونه در طول چند دهه پیشرفت کردهایم. اکنون از ابزارهای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای پیشبرد کشف دارو، توسعه فرآیند و فرآیندهای تولید GMP استفاده میکنیم و این روند همچنان نقشی حیاتی در این تلاشها خواهد داشت. برای مثال، این فناوریها برای فرمولهسازی درمانهای جدید بالقوه و پیشبینی تعاملات غیرهدفمند که میتواند بر ایمنی و اثربخشی تأثیر بگذارد، استفاده میشوند. برای داروهای مبتنی بر RNA، ابزارهای هوش مصنوعی میتوانند به پیشبینی و مهندسی ساختار ثانویه mRNA کمک کنند تا بیان پروتئین را بهینهسازی کرده، عمر نیمهپایدار را افزایش دهند و ساختارهای ممکن التهابی را از دارو حذف کنند. در تولید، هوش مصنوعی پتانسیل دارد تا کارآیی را بهبود بخشد، فرآیندها را بهینه کند، زمان آزادسازی بچها را تسریع کرده و هزینهها را کاهش دهد. هوش مصنوعی به سرعت در حال تبدیل شدن به ابزاری مهم در پیشرفت داروهای شخصیسازیشده و ژنتیکی، به ویژه درمانهای مبتنی بر اسیدهای نوکلئیک است. دانشمندان و پژوهشگران اکنون تعداد بیشتری درمانهای بالقوه برای مسیرهای بالینی نسبت به هر زمان دیگری در تاریخ دارند. در حالی که هوش مصنوعی و یادگیری ماشین نقشی اساسی در رسیدن ما به این نقطه ایفا کردهاند، تأثیر آنها هنوز در فاز اعتبارسنجی بالینی داروهای توسعهیافته در مراحل بالینی به طور کامل احساس نشده است. باید همچنان در سال 2025 بهطور جدی به توسعه ابزارهایی ادامه دهیم که این امکان را برای پژوهشگران فراهم کند تا فاز اعتبارسنجی بالینی و فرآیندهای تولیدی را بهطور ایمن تسریع کنند تا داروهای ژنتیکی به پتانسیل کامل خود دست یابند.
پایان مطلب/.