به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، مطالعه تصادفی کنترل‌شده‌ای با 74 بیمار که تحت جراحی قلب انتخابی با بای‌پس قلبی-ریوی قرار گرفتند، ایمنی و اثربخشی نیتریک اکساید استنشاقی (iNO) با دوز بالا (200 ppm) را برای پیشگیری از پنومونی بیمارستانی بررسی کرد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه اصلی (NO) با دریافت iNO دو بار در روز به مدت 5 روز (37 نفر) و گروه کنترل با مراقبت استاندارد (37 نفر). میزان بروز پنومونی بیمارستانی در گروه NO به‌طور معناداری کمتر بود (5.4% در مقابل 24.3%، p=0.046، OR=0.178). این درمان ایمن بود و هیچ افزایشی در آسیب حاد کلیوی یا سایر عوارض نشان نداد. همچنین، جریان‌های تنفسی حداکثری در گروه NO حفظ شدند. این یافته‌ها نشان‌دهنده پتانسیل iNO در کاهش پنومونی پس از جراحی قلب هستند، اما نیاز به مطالعات بزرگ‌تر وجود دارد.

پنومونی بیمارستانی: چالشی در جراحی قلب
پنومونی بیمارستانی یکی از شایع‌ترین عوارض عفونی پس از جراحی قلب با بای‌پس قلبی-ریوی است که می‌تواند تا 36.9% در برخی جراحی‌ها مانند دیسکسیون آئورت رخ دهد. این عارضه با افزایش مدت بستری، هزینه‌های درمانی و مرگ‌ومیر (تا 28.2%) همراه است. با وجود رویکردهای جامع پیشگیری، میزان بروز آن همچنان بالاست. این مطالعه برای اولین بار اثربخشی نیتریک اکساید استنشاقی (iNO) با دوز بالا را به‌عنوان روشی نوین برای پیشگیری از پنومونی بیمارستانی در جراحی قلب بررسی کرد.

خواص ضدعفونی‌کننده نیتریک اکساید
نیتریک اکساید در غلظت‌های بالا اثرات ضدباکتریایی، ضدویروسی و ضدقارچی دارد که از مکانیسم‌های آنتی‌بیوتیک‌های سنتی متمایز است. این ماده با تشکیل کمپلکس‌های دینیتروزیل آهن و آزادسازی کاتیون نیتروزونیوم، متابولیسم میکروب‌ها را مختل می‌کند. مطالعات قبلی ایمنی iNO در دوزهای 160-200 ppm را برای درمان عفونت‌های تنفسی تأیید کرده‌اند. این مطالعه فرض کرد که iNO می‌تواند با خواص ضدعفونی‌کننده و بهبود عملکرد تنفسی، خطر پنومونی بیمارستانی را کاهش دهد.

روش‌شناسی: طراحی دقیق و تصادفی
این مطالعه تصادفی کنترل‌شده در موسسه تحقیقات قلب‌شناسی تومسک (روسیه) از نوامبر 2023 تا فوریه 2024 انجام شد. 74 بیمار با خطر متوسط پنومونی پس از جراحی انتخابی قلب (بر اساس مدل پیش‌بینی وانگ) وارد شدند. گروه NO با دریافت 200 ppm iNO به مدت 30 دقیقه، دو بار در روز برای 5 روز یا تا بروز پنومونی، و گروه کنترل با درمان ساختگی مقایسه شدند. معیار اصلی، بروز پنومونی بیمارستانی بود. معیارهای ثانویه شامل نسبت اکسیژناسیون (S/F)، عملکرد تنفسی، نشانگرهای التهابی و ایمنی درمان بودند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند.

یافته‌ها: کاهش چشمگیر پنومونی
نتایج نشان داد که iNO بروز پنومونی بیمارستانی را از 24.3% در گروه کنترل به 5.4% در گروه NO کاهش داد (p=0.046، OR=0.178). این کاهش چهار برابری، اثربخشی قابل‌توجه iNO را نشان می‌دهد. برخلاف گروه کنترل که کاهش معنادار در جریان بازدمی و دمی حداکثری (PEF و PIF) داشت، گروه NO این پارامترها را حفظ کرد، که احتمالاً به اثرات حفاظتی iNO بر ریه‌ها مربوط است. هیچ تفاوت معناداری در نشانگرهای التهابی یا مدت بستری مشاهده نشد، اما گروه NO روند کوتاه‌تری در بستری داشت (22 در مقابل 27 روز، p=0.086).

ایمنی درمان: بدون عوارض جانبی
درمان iNO ایمن بود و هیچ افزایشی در سطح مت‌هموگلوبین، دی‌اکسید نیتروژن یا آسیب حاد کلیوی (AKI) ایجاد نکرد. نظارت مداوم بر پارامترهای حیاتی (فشار خون، ضربان قلب، اشباع اکسیژن) و استفاده از دستگاه‌های دقیق تحویل NO، ایمنی این روش را تأیید کرد. این یافته با مطالعات قبلی که iNO را در درمان عفونت‌های تنفسی ایمن دانسته‌اند، همخوانی دارد و پتانسیل آن را برای کاربرد گسترده‌تر نشان می‌دهد.

مزایای بالینی و مکانیسم‌های احتمالی
iNO نه‌تنها با اثرات ضدمیکروبی، بلکه با تحریک حرکت مژک‌های تنفسی و ترشح موکوس، به حذف مکانیکی عوامل عفونی کمک می‌کند. حفظ PEF و PIF در گروه NO ممکن است به کاهش انسداد مجاری هوایی و آسیب ریوی perioperative مربوط باشد. این اثرات چندگانه (pleiotropic) iNO را به گزینه‌ای جذاب برای پیشگیری از عوارض تنفسی تبدیل می‌کنند، به‌ویژه در برابر مقاومت آنتی‌بیوتیکی که یک چالش جهانی است.

محدودیت‌ها و گام‌های بعدی
این مطالعه تک‌مرکزی با نمونه کوچک (74 نفر) انجام شد و پروتکل‌های محلی ممکن است بر نتایج تأثیر گذاشته باشند. مدل پیش‌بینی وانگ برای انتخاب بیماران ممکن است برای همه جمعیت‌های جراحی قلب مناسب نباشد. همچنین، دوزها و فواصل مختلف iNO بررسی نشدند. مطالعه فاز دوم بزرگ‌تری (NCT06261827) برای اعتبارسنجی این یافته‌ها در جمعیت وسیع‌تر آغاز شده است که می‌تواند اثرات iNO را دقیق‌تر ارزیابی کند.

پیامدها برای مراقبت‌های پس از جراحی
این مطالعه نشان می‌دهد که iNO با دوز بالا می‌تواند به‌عنوان روشی ایمن و مؤثر در پیشگیری از پنومونی بیمارستانی در جراحی قلب استفاده شود. ادغام این روش در پروتکل‌های بالینی می‌تواند مدت بستری و مرگ‌ومیر را کاهش دهد و بار اقتصادی و روانی بیماران را کم کند. با توجه به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی، iNO می‌تواند راه‌حلی نوآورانه برای مدیریت عفونت‌های بیمارستانی باشد.

پایان مطلب/.