یادداشت
کشف مکانیسم ایمنی جدید در محافظت از روده
محققان با مطالعه کرمهای روده، یک مکانیسم ایمنی ناشناخته را کشف کردند که عملکرد روده را در حضور عفونت مداوم حفظ میکند.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، تیمی از دانشمندان کشف برجستهای انجام دادهاند که چگونگی محافظت سیستم ایمنی از روده در طول عفونت را روشن میکند. این تیم با مطالعه کرمهای روده یک مکانیسم ایمنی ناشناخته را کشف کردند که عملکرد روده را در حضور عفونت مداوم حفظ میکند. یافتههای آنها که در مجله Cell منتشر شده است، میتواند راه را برای درمانهای جدید برای عفونتهای کرمی که بیش از دو میلیارد نفر در سراسر جهان را در برههای از زندگی تحت تأثیر قرار میدهند، و همچنین برای سایر بیماریهای رودهای هموار کند. این نتایج همچنین میتواند به بازنگری در استراتژیهای درمانی قدیمیتر که قبلاً به دلیل درک ناقص از فرآیندهای بیولوژیکی رد شده بودند، کمک کند. یکی از راههایی که سیستم ایمنی بدن ما از ما محافظت میکند، از بین بردن ویروسها یا باکتریها است. با این حال، برخی از عوامل بیماریزا، مانند کرمهای روده، راههایی برای جلوگیری از کشته شدن توسط سیستم ایمنی بدن ما پیدا کردهاند. آنها میتوانند ماهها یا سالها بدون ایجاد بیماری در روده باقی بمانند. با تعجب از این تناقض، ما بررسی کردیم که چگونه سیستم ایمنی عفونت کرمی را تحمل میکند، محققان امیدوارند مسیرهای سلولی که واسطه این نوع دفاع میزبان هستند را آشکار کنند. یافته محققان پیامدهای گستردهای دارد، زیرا میتواند به طور بالقوه به مبارزه با عوامل بیماریزا و بیماریهای مختلفی که باعث آسیب روده میشوند، کمک کند.
نقش اساسی اینترفرونها در محافظت از عملکرد اندامها در طول عفونت
در این مطالعه، محققان عفونتهای کرمی را در موشها بررسی کرده و کشف کردند که اینترفرونها سیگنالهای ایمنی که بیشتر به خاطر نقششان در دفاع در برابر عفونتهای باکتریایی یا ویروسی شناخته میشوند در طول عفونت کرمی تولید میشوند. با این حال، محققان به طرز شگفتآوری دریافتند که آنها هیچ تاثیری بر خود کرمها ندارند. در عوض، اینترفرونها به استروما، گروهی از سلولها که شکل و ساختار اندامهای ما را تشکیل میدهند، سیگنال میدهند تا آسیب ناشی از کرم را کنترل کنند و اطمینان حاصل کنند که روده میتواند به عملکرد خود ادامه دهد. برای تأیید این مشاهدات، تیم تحقیقاتی از رویکردهای ژنتیکی برای جلوگیری از دریافت سیگنالهای اینترفرون توسط سلولهای استروما استفاده کرد. در این شرایط، عفونت کرمی باعث خونریزی روده و اختلال شدید در سیستم گوارش شد که نقش حیاتی سیگنالهای اینترفرون را در محافظت از روده نشان میدهد.
نقش اینترفرون گاما
ایمنی نوع ۱ از طریق حذف پاتوژن، دفاع میزبان را میانجیگری میکند، اما اینکه آیا این مسیر بر عملکرد بافت نیز تأثیر میگذارد یا خیر، مشخص نیست. نتایج مطالعات نشان داد که القای سریع سیگنالینگ اینترفرون گاما (IFNγ) یک پاسخ چند سلولی را هماهنگ میکند که برای محدود کردن آسیب بافتی و حفظ تحرک روده پس از عفونت موشها با کرم مهاجم به بافت، حیاتی است. تولید IFNγ با فعالسازی مستقل از آنتیژن سلولهای T CD8+ لامینا پروپریا پس از شناسایی وابسته به MyD88 میکروبیوتا در طول تهاجم ناشی از کرم، آغاز میشود. IFNγ مستقیماً بر روی سلولهای استرومایی روده عمل کرد تا نوتروفیلهایی را جذب کند که آسیب بافتی ناشی از انگل را محدود میکنند. حسگری IFNγ همچنین گسترش سلولهای بیانکننده اکتین عضله صاف را برای جلوگیری از اختلال حرکتی پاتولوژیک روده محدود کرد. نکته مهم این است که این پاسخ محافظتی بافتی بر بار انگل تأثیری نداشت، که نشان میدهد IFNγ از یک استراتژی دفاعی تحمل بیماری پشتیبانی میکند.
روده، هدف تهدیدات دائمی
روده به طور مداوم در معرض آسیب ناشی از عفونتها، عوارض جراحی و التهاب مزمن ناشی از رژیم غذایی نامناسب، آلایندهها و سایر عوامل استرسزای محیطی قرار دارد. طبق مطالعه بار جهانی بیماریها در سال ۲۰۱۹، که دادههای ۲۰۴ کشور و منطقه را تجزیه و تحلیل کرده است، اختلالات گوارشی تقریباً ۳۵٪ از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار میدهد. در میان این موارد، عفونتهای رودهای (یا رودهای) همچنان علت اصلی مرگ و میر ناشی از بیماریهای گوارشی در سراسر جهان هستند. این آمار سرسامآور نشان دهنده تأثیر استفاده گسترده از آنتیبیوتیکها، رژیمهای غذایی سرشار از غذاهای فرآوری شده و افزایش میزان عفونت مرتبط با افزایش جمعیت است. فعالیتهای انسانی که رودههای ما بهای آن را میپردازند. آسیب بیش از حد روده میتواند منجر به زخم، به نام فیبروز، شود که عملکرد روده را کاهش میدهد و بر هضم و جذب مواد مغذی تأثیر میگذارد. با گذشت زمان، تجمع بافت زخم و هضم ضعیف میتواند منجر به بیماریهای التهابی مزمن روده مانند بیماری کرون شود. جوامع علمی و پزشکی در تلاشند تا راههایی برای درمان آسیب روده بدون توسل به جراحیهای بزرگ یا داروهای تهاجمی پیدا کنند. آنچه تحقیقات این مطالعه را منحصر به فرد میکند این است که به بررسی نحوه عملکرد سیستم ایمنی در ساختار خود روده میپردازد. یافتههای این تیم تحقیقاتی به ویژه در کشورهای در حال توسعه، جایی که عفونتهای رودهای گسترده هستند، مرتبط خواهد بود و همچنین میتواند به درمان سایر بیماریهای شایع روده، مانند بیماری التهابی روده، در جوامع مختلف کمک کند. محققان هنگام مطالعه عفونت کرم انگلی در موشها، متوجه تغییرات فیزیکی ماکروسکوپی غیرمنتظرهای در بافت روده شدند تفاوتهایی که بلافاصله نمیتوانستند توضیح دهند. این مشاهدات، تحقیقات عمیقتری را در مورد چگونگی ارتباط سیستم ایمنی با سلولهای استرومایی برای حفظ عملکرد اندام در مواجهه با عفونت، برانگیخت. محققان خاطرنشان کردند که بیشتر تحقیقات بر روی راههای پیشگیری یا از بین بردن بیماریهای عفونی تمرکز دارند. تعداد کمی از آنها به آسیبهای جانبی که در طول عفونت رخ میدهد و میتواند عملکرد اندام را به خطر بیندازد و منجر به ناتوانی طولانی مدت یا مقاومت در برابر درمانهای مرسوم شود، میپردازند. یافتههای این مطالعه دیدگاه جدیدی را در درک ما از دفاع میزبان باز میکند. سرپرست این تیم تحقیقاتی افزود: در طول چند سال آینده، بررسی این موضوع جالب خواهد بود که آیا مسیرهای ایمنی محافظتی که ما کشف کردهایم میتوانند در واکسنهایی که تحمل عفونت را افزایش میدهند یا در درمان بیماریهای التهابی مانند سرطان، بیماری التهابی روده و فیبروز، که در آنها فعال شدن کنترل نشده سلولهای استرومایی منجر به اختلال عملکرد اندام میشود، مورد استفاده قرار گیرند یا خیر.
پایان مطلب./