به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، مطالعه‌ای که در نشریه International Journal of Molecular Sciences منتشر شده، به بررسی نقش زونولا اکلودنز-1 (ZO-1) در تنظیم آنژیوژنز (رگ‌زایی تومور) در سرطان تخمدان پرداخته است، این پژوهش به سرپرستی هی-جائه چا و همکارانش از دانشگاه کوسین کره جنوبی نشان می‌دهد که از دست دادن ZO-1 با استفاده از فناوری CRISPR-Cas9، بیان ژن‌های مرتبط با آنژیوژنز مانند KLF5 و IL-8 را افزایش می‌دهد، این یافته‌ها حاکی از آن است که ZO-1 می‌تواند به عنوان یک سرکوب‌گر آنژیوژنز عمل کند، که ممکن است هدف درمانی جدیدی برای سرطان تخمدان، کشنده‌ترین سرطان زنان، ارائه دهد، این نوآوری می‌تواند به کاهش متاستاز و بهبود بقا کمک کند و امید جدیدی برای بیماران ایجاد کند.

اهمیت زونولا اکلودنز-1 و تومورها
ZO-1، پروتئینی که توسط ژن TJP1 کدگذاری می‌شود، یک جزء کلیدی در اتصالات سفت (Tight Junctions) است که یکپارچگی سدهای اپی‌تلیال و اندوتلیال را حفظ می‌کند، علاوه بر نقش ساختاری، ZO-1 در مسیرهای سیگنال‌دهی مانند تکثیر، تمایز و آپوپتوز نقش دارد، در سرطان‌ها، کاهش یا جابجایی ZO-1 با متاستاز و تهاجمی بودن مرتبط است، در سرطان تخمدان، که با پراکندگی صفاقی و عود مکرر مشخص می‌شود، این پروتئین به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد، این کاهش می‌تواند به تخریب اتصالات سفت و ایجاد میکرومحیطی مساعد برای رشد تومور منجر شود، که نیاز به تحقیقات بیشتری را برجسته می‌کند، این موضوع می‌تواند به طراحی روش‌های پیشگیرانه نیز کمک کند.

آنژیوژنز و نقش آن در سرطان تخمدان
آنژیوژنز، فرآیندی که تومورها برای تأمین اکسیژن و مواد مغذی از آن استفاده می‌کنند، در پیشرفت سرطان تخمدان حیاتی است، تعادل بین سیگنال‌های پرو-آنژیوژنیک و ضدآنژیوژنیک، که اغلب به نفع تومور مختل می‌شود، رگ‌های غیرطبیعی را ایجاد می‌کند، در این زمینه، پروتئین‌های اتصال سفت مانند ZO-1 ممکن است از طریق تنظیم ژن‌ها یا تعامل با میکرومحیط، بر آنژیوژنز تأثیر بگذارند، با این حال، مکانیسم دقیق این نقش در سرطان تخمدان هنوز ناشناخته است، این شکاف دانشی انگیزه‌ای برای مطالعه حاضر بوده است، که می‌تواند به درک بهتر متاستاز کمک کند.

روش‌شناسی و نتایج کلیدی
محققان با استفاده از CRISPR-Cas9، خطوط سلولی سرطان تخمدان SKOV3 و OVCAR3 را با حذف ZO-1 تولید کردند، تحلیل‌های رونوشتی و qRT-PCR نشان داد که از دست دادن ZO-1، بیان KLF5 (عامل رونویسی پرو-آنژیوژنیک) و IL-8 (چموکین التهابی) را افزایش می‌دهد، آزمایش تشکیل لوله با استفاده از ماتری‌ژل و رسانه مشروط از سلول‌های ZO-1-deficient، تشکیل رگ‌های اندوتلیال را به طور قابل‌توجهی تقویت کرد، این اثرات در مدل حیوانی با تزریق زیرجلدی ماتری‌ژل نیز تأیید شد، که نشان‌دهنده نقش سرکوب‌گر ZO-1 در آنژیوژنز است، این نتایج می‌توانند به پیش‌بینی رفتار تومور کمک کنند.

مکانیسم مولکولی و مسیرها
افزایش IL-8 و KLF5 پس از حذف ZO-1 نشان‌دهنده یک مکانیسم سیگنال‌دهی است که میکرومحیط تومور را به سمت آنژیوژنز سوق می‌دهد، IL-8 با تحریک تکثیر و مهاجرت اندوتلیال و KLF5 با تنظیم ژن‌های هدف، نقش مهمی در رگ‌زایی دارند، ZO-1 ممکن است از طریق تعامل با عوامل رونویسی مانند ZONAB/YBX3، این مسیرها را مهار کند، این یافته‌ها نشان می‌دهند که ZO-1 یک واسطه کلیدی بین یکپارچگی اتصالات سفت و تنظیم ژن‌های آنژیوژنیک است، که می‌تواند به استراتژی‌های درمانی جدید منجر شود، این مکانیسم می‌تواند به هدف‌گیری دقیق‌تر تومور کمک کند.

تأثیرات بالینی و درمانی
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بازیابی عملکرد ZO-1 یا مهار IL-8 و KLF5 می‌تواند آنژیوژنز را در سرطان تخمدان محدود کند، این رویکرد می‌تواند به کاهش متاستاز و بهبود پاسخ به درمان‌های موجود کمک کند، با توجه به پیش‌آگهی ضعیف سرطان تخمدان، هدف‌گیری ZO-1 به عنوان یک سرکوب‌گر آنژیوژنز، پتانسیل توسعه درمان‌های ضدآنژیوژنیک را دارد، که می‌تواند به صورت ترکیبی با شیمی‌درمانی استفاده شود، این نوآوری می‌تواند زمان بقای بیماران را افزایش دهد، و به کاهش هزینه‌های درمانی کمک کند.

چالش‌ها و محدودیت‌ها
گرچه یافته‌ها امیدوارکننده‌اند، اما نیاز به مطالعات بیشتر برای تأیید این مکانیسم‌ها در مدل‌های حیوانی پیچیده‌تر و آزمایش‌های بالینی احساس می‌شود، اثرات طولانی‌مدت حذف ZO-1 بر سایر مسیرهای سلولی و تعادل میکرومحیط نیز باید بررسی شود، همچنین، توسعه روش‌های ایمن برای تنظیم ZO-1 در بدن انسان چالش‌برانگیز است، این محدودیت‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری در تحقیقات چندرشته‌ای را برجسته می‌کند، که می‌تواند به حل مشکلات تولید داروهای هدفمند کمک کند.

نوآوری‌های آینده و همکاری‌ها
توسعه نانوحامل‌ها برای تحویل هدفمند ZO-1 یا مهارکننده‌های IL-8 و KLF5 می‌تواند دقت درمانی را افزایش دهد، استفاده از فناوری ویرایش ژن برای بازیابی ZO-1 در تومورها، رویکردی نوین است، همکاری بین‌المللی بین محققان سرطان و متخصصان ژنتیک می‌تواند داده‌های متنوع‌تری فراهم کند، همچنین، پلتفرم‌های دیجیتال برای شبیه‌سازی این مسیرها می‌تواند به پیش‌بینی اثرات درمانی کمک کند، این نوآوری‌ها می‌توانند به یک اکوسیستم تحقیقاتی پویا منجر شوند، و به توسعه فناوری‌های محلی کمک کنند.

تأثیرات اجتماعی و اقتصادی
کاهش متاستاز با تنظیم ZO-1 می‌تواند هزینه‌های درمان طولانی‌مدت را کم کند، ایجاد شغل‌های جدید در توسعه داروها و تجهیزات مرتبط با این تحقیقات، اقتصاد سلامت را تقویت می‌کند، افزایش آگاهی عمومی از طریق کمپین‌های آموزشی می‌تواند تشخیص زودهنگام را بهبود بخشد، این تلاش‌ها می‌توانند به کاهش بار روانی و مالی بر خانواده‌های بیماران کمک کنند، که در جوامع با شیوع بالا اهمیت دارد، همچنین می‌تواند به توانمندسازی زنان در تحقیقات پزشکی کمک کند.

آموزش
این یافته‌ها می‌توانند به توسعه برنامه‌های آموزشی برای پزشکان و پرستاران منجر شوند، کارگاه‌های آنلاین با استفاده از شبیه‌سازی‌های سه‌بعدی می‌توانند دانش عمومی را افزایش دهند، همکاری با سازمان‌های غیرانتفاعی می‌تواند به اطلاع‌رسانی در مناطق روستایی کمک کند، این تلاش‌ها می‌توانند به کاهش ترس از سرطان و افزایش مشارکت جامعه در غربالگری منجر شوند، که می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان موفق‌تر کمک کند، این اقدامات می‌توانند به یک فرهنگ سلامت‌محور در جامعه منجر شوند.

نتیجه‌گیری
این مطالعه نشان می‌دهد که از دست دادن ZO-1 آنژیوژنز را در سرطان تخمدان تقویت می‌کند، با شناسایی IL-8 و KLF5 به عنوان واسطه‌های کلیدی، این پژوهش نقش جدید ZO-1 را به عنوان سرکوب‌گر آنژیوژنز برجسته می‌کند، سرمایه‌گذاری در تحقیقات آینده، همکاری جهانی، و توسعه زیرساخت‌ها، پتانسیل این یافته‌ها را به درمان‌های بالینی تبدیل می‌کند، این نوآوری می‌تواند به بهبود بقا، کاهش عود و ارتقای کیفیت زندگی بیماران منجر شود، و به جامعه پزشکی و بیماران آینده‌ای امیدوارکننده‌تر هدیه کند، که میراثی از علم، امید و سلامت خواهد بود.
پایان مطلب/.