به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، نتایج مرحله اول آزمایشات بالینی CDX-1401  در مورد تومورهای موسوم به solid (سرطانی های غیر خونی) که شامل تحت نظر قرار دادن بیماران به مدت طولانی نیز  بوده است، در مجله Science Translational Medicine به چاپ رسیده است. نتایج، افزایش آنتی بادی و پاسخ های مربوط به سلول های T را نشان می دهند. شواهد نشان می دهد در بیمارانی که در مراحل پیشرفته سرطان قرار دارند به کارگیری CDX-1401   به همراه برخی مهارکننده ها  می تواند نتایج خوبی در بر داشته باشد. این واکسن از آنتی بادی مونوکلونال انسانی تشکیل شده و برای گیرنده DEC-205 که بر روی سلول های دندریتیک قرار دارد و به آنتی ژن توموری NY-ESO-1 متصل است، اختصاصی است. واکسن طوری طراحی شده است که سیستم ایمنی بیمار را بر علیه سلول های سرطانی که مارکر NY-ESO-1 را بیان می کنند، واکنش نشان دهد. محققان معتقدند NY-ESO-1 در نامیرایی، توانایی مهاجرت و تهاجم سلول های سرطانی نقش دارد. مرحله اول مطالعات  بالینی CDX-1401    نشان داده است که این واکسن با هدف قرار دادن سلول های دندریتیک در محیط in vivo  از طریق DEC-205 می تواند به طور ایمن منجر به تقویت ایمنی humoral و cellular شود. هدف قرار دادن آنتی ژن های پروتئینی برای گیرنده DEC-205 بر سطح سلول های دندریتیکی اولین بار توسط یکی از برندگان جایزه نوبل در سال 2011 انجام شده است. پژوهشگران می گویند با توجه به نتایج به دست آمده، CDX-1401   می تواند در ترکیب با سایر روش های درمانی موجب تقویت سیستم ایمنی در مقابل عوامل بیماری زا و سرطان ها شود.  مطالعه مذکور جهت ارزیابی  ایمن بودن، تحریک سیستم ایمنی و فعالیت بالینی CDX-1401 صورت گرفته است و 45 بیمار با بدخیمی پیشرفته و مقاوم به کلیه درمان های موجود این دارو را دریافت کرده اند. طبق نتایج واکسن فوق در کلیه بیماران تحمل پذیر بوده و سمیتی در بر نداشته است. در مرحله بعدی این واکسن حداقل در دو مطالعه جدید مورد بررسی بیشتر قرار خواهد گرفت.

پایان مطلب/