تاریخ انتشار: دوشنبه 20 مرداد 1393
ارتباط استرس بارداری با خطر آسم در فرزندان

  ارتباط استرس بارداری با خطر آسم در فرزندان

مطالعات نشان می دهدکه استرس های مادری نقش مهمی را در شروع آسم یا افزایش حساسیت آسمی در فرزندان ایفا می کند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، استرس می تواند با مشکلات زیادی برای سلامتی از جمله افزایش ناراحتی ها قلبی و افسردگی همراه باشد. اما در خانم های باردار، لیست این عوارض بلندتر است و خطراتی را برای بچه در پی دارد که از جمله آن می توان به تولد زودرس، کمبود وزن در زمان تولد و مشکلات تکوینی اشاره کرد. اما مطالعه ای جدید نشان می دهد که استرس های مادری با افزایش خطر آسم برای فرزندان همراه است.

پیش از این مشخص شده بود که پایین نگه داشتن سطح استرس در زمان بارداری هم برای مادر و هم برای فرزند حیاتی است. در مطالعه اخیر که درمدرسه سلامت اجتماعی هاروارد در بوستون صورت گرفته است، محققین دریافته اند که استرس در موش های باردار با خطر افزایش یافته آسم القا شده با آلرژی در نوزدان مرتبط است.

آسم یکی از شایع ترین و طولانی مدت ترین بیماری های بچگی است. آمار نشان می دهد که در سال 2010 از هر 12 فرد بالغ و از هر 11 کودک، یکی مبتلا به آسم بوده است.

محققین می دانند که گلوکوکورتیکوئیدها، هورمون های استرس هستند که به طور طبیعی در بدن تولید می شوند تا میزان التهاب را پایین نگه دارند.از طرف دیگر شواهدی وجود دارد که زمانی که این گلوکوکورتیکوئیدها در پاسخ به استرس در بدن آزاد می شوند به جایی این که با ایجاد التهاب مقابله کنند منجر به افزایش التهاب و پاسخ های آلرژیک به ناخالصی های محیطی می شوند.

در زنان باردار، سطح این گلوکوکورتیکوئیدها به طور طبیعی بالا است و خطر پاسخ آلرژیک معکوس را در صورت بالا رفتن سطح استرس افزایش می دهد. به این منظور محققین به بررسی این مطلب پرداختند که آیا افزایش گلوکوکورتیکوئیدها در نتیجه استرس مادری در موش های باردار می تواند منجر به تکوین آسم در فرزندان شود.

به این منظور، گروهی از موش ها در معرض نوعی استرس قرار گرفتند، در حالی که گروه دوم با دگزامتازون تیمار شدند تا اثرات استرس در آن ها ایجاد شود و در گروه سوم، موش های باردار با یک مهارکننده استروئیدی به نام metyrapone تیمار شدند که آزادسازی هورمون های استرس را بلوک می کند. و گروه چهارم بدون هیچ گونه تیماری به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند.

نتایج نشان داد که غلظت های بالای هورمون های استرس تحت عنوان کورتیکوسترون(CORT) در مادر قادر به عبور از جفت می باشند و در نتیجه میزان کورتیکوسترون در جنین بالا رفته و می تواند منجر به خطرات بالای تکوین آسم و آلرژی شود. بعد از تولد نیز محققین همه موش ها را در معرض آلرژن ها قرار دادند. نتایج نشان داد که تنها زاده های مادرهای استرس دیده حساسیت بیشتری به آسم نشان دادند.

به طور کلی نتایج نشان داد که استرس های مادری نقش مهمی را در شروع آسم با افزایش حساسیت آسمی در فرزندان ایفا می کند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه