تاریخ انتشار: پنجشنبه 17 مهر 1393
استفاده از نانوذره های طلا برای مهندسی تکه های قلبی زیست سازگار جدید

  استفاده از نانوذره های طلا برای مهندسی تکه های قلبی زیست سازگار جدید

از آن جایی که سلول های قلبی نمی توانند تکثیر شوند و عضلات قلبی دارای تعداد کمی سلول بنیادی هستند، بافت قلبی بعد از حملات قلبی قادر به تعمیر خودش نیست. اما اینک محققین در مطالعه ای جدید روش گلد استاندارد جدیدی را برای مهندسی بافت قلبی طراحی کرده اند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، این دانشمندان ابزارهای نانو و میکرو زیست فن آوری را طراحی کرده اند که قابلیت جایگزینی بافت های قلبی آسیب دیده را دارد. به دنبال ایجاد روش هایی که بتوانند عملکرد قلبی را احیا کنند به ویژه تکه های قلبی(Patches) که بتوانند جایگزین بافت قلبی آسیب دیده شوند، آن ها دریافتند که ذره های طلا قادر به افزایش قابلیت هدایتی زیست ماده ها هستند. در این مطالعه این محققین از تکه های قلبی هیبرید استفاده کردند که زیست ماده های بدست آمده از بیماران را با نانوذره های طلا ادغام کردند. این مطالعه دو هدف داشت: یکی مهندسی بافتی که موجب شروع پاسخ ایمنی در بیماران نشود و دیگری ساخت تکه ای که مشکلات سیگنالینگی و هدایتی را نداشته باشد.

بافت قلبی با استفاده از سلول های گرفته شده از خود بیمار که روی داربست سه بعدی از جنس کلاژن کشت داده شدند ساخته شد. با گذشت زمان، این سلول های با یکدیگر یکی شده و ایجاد بافتی کردند که قابلیت ایجاد پالس الکتریکی و هدایت آن را داشت و به طور خود بخود منقبض می شد. سپس این بافت با جراحی جایگزین بافت آسیب دیده شد تا عملکرد قلبی را بهبود ببخشد.

در این مطالعه محققین بافت چربی معده بیماران را برداشته، سلول های آن را جدا کرده و آن چه به عنوان ماتریکس خارج سلولی باقی ماند را به عنوان داربست استفاده کردند. این داربست هیچ گونه پاسخ ایمنی را القا نمی کند. معضل دوم تثبیت سیگنال های شبکه ای کارا بود که با استفاده از این ماتریکس خارج سلولی انسانی کمی پیچیده به نظر می رسید زیرا این تکه های مهندسی بلافاصله ایجاد ارتباطات نمی کردند. در نتیجه محققین تصمیم گرفتند که نانوذره های طلا را به درون بافت قلبی ادغام کنند تا سیگنال الکتریکی را بین سلول ها بهینه سازند. برای این منظور آن ها این نانوذره های طلا را روی سطح ماتریکس بدست آمده از بیماران رسوب دادند. نتیجه این امر ایجاد تکه هیبریدی بود که پاسخ ایمنی ایجاد نمی کرد، به خوبی منقبض می شد و سیگنال های الکتریکی را بسیار سریع منتقل می کرد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه