به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در این مطالعه برای اولین بار پلاسماهای دمای کم روی سلول های مستقیما رشد یافته ازنمونه های بافتی بیماران بکار برده شد. با گرفتن سلول های پروستاتی سالم و سلول های بافت سرطان پروستات از بیماران، این مطالعه اجازه مقایسه مستقیم موثر بودن درمان را می دهد. محققین کشف کرده اند که پلاسماهای دمای کم ممکن است گزینه بالقوه ای برای درمان بیماران مبتلا به سرطان پروستات است و در مقایسه با درمان های رادیوتراپی و فتو دینامیک تراپی گزینه جایگزین موثرتر و مقرون به صرفه تری است. پلاسماهای دمای کم به وسیله به کاربردن یک میدان مغناطیسی بزرگ با استفاده از یک الکترود در گاز ایجاد می شود که گاز را به پلاسما تجزیه می کند. این محیط فعال منحصربفرد و پیچیده ای شامل غلظت های از گونه های اکسیژن و نیتروژن فعال(RONS) است. انتقال این گونه های فعال از طریق پلاسما به یک منبع هدف یک واسطه برای آسیب اکسیداتیو و مرگ سلولی در سیستم های بیولوژیک است. مرگ سلولی که به دلیل استفاده از  درمان با پلاسماهای دمای کم اتفاق می افتد با سایر درمان ها متفاوت است. عوامل فعال در پلاسماهای دمای کم DNA را تجزیه می کنند و سلول ها را به وسیله نکروز تخریب می کنند و این امر متفاوت با سایر درمان ها است که موجب آپوپتوز در سلول ها می شوند خود موجب مقاومت درمانی سلول ها می شود. برخلاف بهبودهای صورت گرفته در این زمینه، درمان طولانی مدت و بهینه ای برای سرطان پروستات شناخته نشده است. در مورد مراحل اولیه تومورهای محدود به اندام مانند پروستات، ممکن است بیماران با درمان فوکال یا موضعی مانند یخ درمانی، فتودینامیک درمانی یا رادیودرمانی است. با این حال، حدود یک سوم بیماران بعد از رادیو درمانی مجددا دچار عود مجدد می شوند. این احتمالا بدین دلیل است کسر کوچکی از سلول های توموری به نام سلول های بنیادی سرطانی به پرتو مقاوم هستند و اغلب عوارض جانبی نیز همراه این درمان ها وجود دارد. در مجموع با توجه به آن چه گفته شد: به نظر می رسد که پلاسماهای دمای کم سطوح بالایی از آسیب DNA را القا می کنند که منجر به کاهش توانایی تشکیل کلونی در سلول ها و در نهایت مرگ سلولی نکروتیک می شود. با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که پلاسماهای دمای کم می تواند در آینده ای نزدیک به عنوان درمانی برای سرطان های موضعی مانند پروستات در مراحل اولیه شود.

پایان مطلب/