به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مطالعه نشان می دهد که بیماران پیرتر که سلول های بنیادی را از اهداکننده های جوان تر و غیر خویشاوند  با تعداد بالای سلول های T کشنده(CD8 cells) دریافت کرده اند، خطر عود مجدد بیماری در آن ها به طور معناداری کاهش پیدا کرد و میزان بقای آن ها نیز در مقایسه با آن هایی که سلول های بنیادی را از افرادی با تعداد سلول های CD8 کم دریافت کردند، افزایش یافته بود. این مطالعه پیشنهاد می کند که غربالگری برای ویژگی های سلول های T اهداکننده، انتخاب بهترین اهداکننده را میسر می سازد و در نهایت منجر به پیوند های موفقیت آمیز در جمیعت های پیر می شود. افراد پیر مبتلا به سرطان های خون اغلب با پیوندهای کاهش شدت یافته سلول های بنیادی آلوژن تیمار می شوند که در آن ها دوزهای شیمی درمانی و پرتودرمانی نیز کاهش یافته است، این امر موجب می شود که عوارض جانبی کمتر متوجه بیمار شود. برخی از پیوندها شدیدا به توانایی سلول های T اهداکننده برای کشتن سلول های سرطانی تکیه دارند که این اثر را فعالیت پیوند علیه تومور می نامند. ایجاد ابزارهای بهتر برای شناسایی اهداکننده ایده آل یک چشم انداز هیجان انگیز است و می تواند یک نتایج پیوند را بهبود ببخشد. در مطالعه حاضر، محققین ارتباط بین دوزهای سلول های T حاضر در پیوند ها و نتایج مربوط به بیش از 200 بیمار مبتلا به سرطان های خون را ارزیابی کردند. با دانستن این که  سلول های CD8، سلول های سرطانی را می کشند و سلول های CD4 پاسخ ایمنی را سرکوب و یا تنظیم می کنند، محققین این دو نوع سلول T را ارزیابی کردند و دریافتند که تعداد سلول های CD8 در گرافت سلول های بنیادی اثر دراماتیکی روی بقا دارند و هم چنین دریافتند که تعداد زیاد سلول های CD8  بیشتر در بین اهداکننده های جوان شایع است.

پایان مطلب/