به گزارش بنیان به نقل ازnews-medical.net، در این مطالعه محققین لهستانی در دپارتمان تحقیق و تکوین میلیونووآ روی توانایی سیستم اپی­زومال تمرکز کرده اند که یک روش بازبرنامه ریزی غیر ویروسی و بدون الحاق است که سلول های iPS را از منابع مختلف سلول های سوماتیک بازبرنامه ریزی می کند. سلول هایی که از بافت های نوزادی و بالغ، اپی تلیوم کلیوی و مایع امنیوتیک منشا گرفته بودند با استفاده از وکتور های اپی­زومال oriP/EBNA-1 که فاکتورهای تعریف شده ای را حمل می کنند، بازبرنام ریزی شدند. تشکیل کلونی های iPSC و فعالیت آلکالین فسفاتازی و پروفایل بیان ژنی برای این سلول ها مورد ارزیابی قرار گرفت. راندمان بازبرنامه ریزی برای سلول های اپیتلیالی در مقایسه با فیبروبلاست ها بیشتر بود. حضور فاکتور اضافی miR 302/367 در سیستم اپی زومال کارایی بازبرنامه ریزی را فیبروبلاست ها و سلول های اپی تلیالی افزایش داد و این در حالی بود که تنظیم کاهشی بیان Mbd3 تشکیل کلونی های iPSC را در فیبروبلاست ها به تنهایی افزایش داد. این مطالعه نشان می دهد که راندمان بازبرنامه ریزی سلولی با استفاده از روش غیرویروسی اپی­زومال برای سلول های اپی تلیالی به مراتب بیشتر بوده است. به طور کلی می توان گفت که این روش بازبرنامه ریزی، ابزاری ساده، کارآمد و تجدید پذیر را برای تولید سلول های پرتوان با اهداف بالینی مهیا می کند.

پایان مطلب/