به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، محققین در ماکس پلانک موفق شده اند که بیان فاکتور رونویسی Pax6 که در مغز در حال تکوین انسان بیان می شود را در سلول های پیش ساز قشر مغز موش تقلید کنند. این امر رفتار سلول ها را تغییر داده و موجب می شود که این سلول ها شبیه سلول های پیش ساز موجود در نئوکورتکس پریمات های در حال تکوین رفتار کنند. نئوکورتکس شامل انواع مختلفی از سلول های پیش ساز است اما کلاس خاصی از آن ها به نام پیش سازهای قاعده ای، رفتاری متفاوت در جانورانی با مغز کوچک مانند موش در مقایسه با انسان و سایر پریمات ها نشان می دهند. در انسان ها، پیش سازهای قاعده ای می توانند متحمل چندین دور تقسیم شده و در نتیجه هم تعداد سلول ها و هم اندازه نئوکورتکس را افزایش دهند. در موش، این پیش سازها مشخصا یک دور تقسیم انجام می دهند و در نتیجه تعداد محدودی نورون تولید می شود. یک دلیل بالقوه برای این تفاوت می تواند بیان افتراقی Pax6 بین گونه های مختلف باشد. پیش سازهای قاعده ای موش، برخلاف انسان، Pax6 را بیان نمی کنند. اما اگر الگوی بیان Pax6 را در مغز در حال تکوین موش تغییر دهیم چه اتفاق می افتد؟

با توجه به این مطلب، محققین رده موشی تراریخته جدیدی را تولید کردند که به نحوی مهندسی شده بودند که بیان Pax6 در رده سلول های بنیادی قشری آن ها در پیش سازهای قاعده ای حفظ می شد. محققین ژن Pax6 را به درون سلول های بنیادی این موش ها وارد کردند. حفظ بیان Pax6 در این پیش سازهای قاعده ای موش  ظرفیت تقسیم آن ها را افرایش می دهد(مانند آن چه در پریمات ها اتفاق می افتد). این امر نه تنها اندازه و تعداد جمعیت سلول های پیش ساز قاعده ای را افزایش می دهد بلکه منجر به افزایش نورون های قشری به ویژه در لایه بالایی می شود که یکی ویژگی خاص نئوکورتکس گسترش یافته است. گسترش تکاملی نئوکورتکس، مشخصه اصلی عملکردهای شناختی دست بالا است. یافته های این مطالعه تا حد زیادی مکانیسم های مولکولی پشت پرده این امر را آشکار می سازد. این مطالعه نشان می دهد که چگونه تغییر بیان تنها یک ژن می تواند تفاوت زیادی را در تکوین مغز ایجاد کند.

پایان مطلب/