به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این گزارش را با یک مثال شروع می کنیم، افراد می توانند درون یک اتاق و یا این که میلیون ها مایل دورتر با هم در ارتباط باشند. درون ژنوم نیز طی کانفیگوراسیون سه بعدی بخش های مختلف ژنوم در ارتباط با یکدیگر قرار می گیرند این برهمکنش ها می تواند در فواصل کوتاه یا بلند باشد. این مطالعه جدید نشان می دهد که چگونه ژن های تصمیم گیرنده اصلی که برنامه های جنینی را برای مراحل تکوین بعدی تخصصی می کنند، درون هسته سلول های بنیادی جنینی در یک کلاستر قرار گرفته اند و در یک حالت خاموش به سر می برند. انواع مختلف سلول های جنینی از سلول های بنیادی جنینی مشتق شده اند که توان خودنوزایی و تمایزی بالایی دارند. برای تبدیل شدن به سلولی خاص، این سلول های بنیادی جنینی تحت مسیرهای سیگنالینگ خاص، ویژگی های بنیادینگی شان را از دست می دهند و هویت جدیدی را به دست می آورند. این هویت جدید منعکس کننده روشن شدن ژن های تکوینی مناسب است و برعکس آن، خفظ حالت بنیادینگی نیازمند خاموش ماندن ژن های تکوینی است. با استفاده از یک تکنولوژی جدید(Promotor Capture Hi-C) محققین یک شبکه سه بعدی غیر معمول از ژن های تکوینی را در سلول های بنیادی جنینی شناسایی کرده اند. این ژن ها پروتئین هایی را کد می کنند که طرح بدنی جنینی را تثبیت می کنند و تکوین جنینی را هدایت می کنند. سلول های بنیادی جنینی برای این که این دستورالعمل ها را دریافت نشود و مرحله بنیادینگی حفظ شود، ژن ها با یکدیگر کلاستر شده و خاموش می شوند. این مطالعه نشان داده است که در بطن این فرایند کمپلکس پروتئینی به نام PRC1 قرار دارد که تنظم کننده اصلی سازه ژنومی سلول های بنیادی جنینی است. این مطالعه حاکی از مکانیسمی است که با استفاده از یک برهمکنش فیزیکی بین ژن های خاص و PRC1، به طور موثر ژن ها را در یک مرحله خاموش نگه می دارد. این امر مانع از بیان آن ها در سلول های بنیادی جنینی می شود و تضمین می کند که آن ها در یک مرحله تمایز نیافته باقی بمانند. محققین پیشنهاد می کنند که آزادسازی گزینشی ژن ها از این شبکه منجر به بیان آن ها در مراحل تکوینی مختلف و کنترل تصمیمات تکوینی می شود که ابتدای راه تمایز سلول های بنیادی به سلول های مختلف است.

پایان مطلب/