تاریخ انتشار: یکشنبه 26 مهر 1394
شیمی درمانی دوز بالا و پیوند سلول های بنیادی منجر به بقای طولانی مدت بیماران  آمیلوئیدی می شود

  شیمی درمانی دوز بالا و پیوند سلول های بنیادی منجر به بقای طولانی مدت بیماران آمیلوئیدی می شود

بیماران مبتلا به آمیلوئیدوز زنجیره سبک که با شیمی درمانی دوز بالا(ملفالان) و پیوند سلول های بنیادی اوتولوگ تیمار شدند بیشترین شانس بقا را دارند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، یافته های این مطالعه گزارش می دهد که شمار زیادی از بیماران در جهان شیمی درمانی دوز بالا و پیوند سلول های بنیادی را برای درمان این بیماری نادر دریافت می کنند. بیماری آمیلوئیدوز زنجیره سبک، شایع ترین فرم این بیماری در آمریکا است و زمانی ایجاد می شود که سلول های پلاسمای تولید کننده آنتی بادی فرد، زنجیره های سبک غیر طبیعی را تولید می کنند. این زنجیره های سبک بد تا می خورند یا تای خود را از دست می دهند و در اندام هایی مانند کبد، کلیه، طحال و ... رسوب کرده و موجب آسیب های شدید به اندام می شوند. اما شیمی درمانی دوز بالا و پیوند سلول های بنیادی(HDM/SCT) یک روش درمانی جدید است که در سال 1994 در دانشگاه بوستون طراحی شده است و از آن زمان تا کنون 629 بیمار تحت تیمار با این روش قرار گرفته اند. پاسخ های هماتولوژی مربوط به 543 بیمار ظرف 6 تا 12 ماه بعد از HDM/SCT مورد ارزیابی قرار گرفت. چهل درصد یک پاسخ کامل هماتولوژیک را بعد از پیوند سلول های بنیادی نشان دادند. عود مجدد هماتولوژیک در 18 درصد بیماران و چهار سال بعد از تیمار مشاهده شد. در این میان در یک سوم بیماران، نرخ بقا بیش از 20 سال بود. در حالی که بقا قویا به پاسخ کامل هماتولوژیک(CR) بستگی دارد، بقای بیمارانی که CR بدست نیاورند و آن هایی که بعد از CR‌مجددا عود کردند نیز قابل توجه بود که نشان دهنده مزایای این درمان تهاجمی بود.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه