به گزارش بنیان به نقل ازstemcellnews، با استفاده از بیان لنتی ویروسی فاکتورهای یاماناکا در فیبروبلاست های جنینی موش به منظور بازبرنامه ریزی، محققین در دانشگاه پکن دریافتند که اسید فسفاتیدیک برای تولید کلونی های iPSc سودمند است. مهار تولید اسید فسفاتیدیک درون سلولی به طور دراماتیکی تعداد iPSCها را کاهش می دهد. استفاده از اسید فسفاتیدیک 400 میکرومولار تولید iPSCها را به میزان 4 تا 5 برابر افزایش می دهد. سلول های iPS تولید شده در حضور اسید فسفاتیدیک، مارکرهای پرتوانی مانند Oct4 و Nanog را افزایش می دهند و در in vitro، به سلول های سه لایه جنینی تمایز می یابند و زمانی که به بلاستوسیست موشی تزریق می شوند ایجاد موش های کایمرا می کنند. بهبود این راندمان در مرحله اول به دلیل کاهش آپوپتوز بود. در واقع اسید فسفاتیدیک موجب تجمع کاردیولیپین در غشای داخلی میتوکندری می شود و این امر آزادسازی Cyte C را کاهش می دهد و با مهار کاسپاز7، آپوپتوز را مهار می کند. مقدار نسبتا بالای Bcl-2 در تیمار اسید فسفاتیدیک نیز آپوپتوز را مهار می کند. علاوه براین،  یک تغییر حالت از مرحله گذار اپی تلیالی به مزانشیمی(EMT) به مرحله گذار مزانشیمی به اپی تلیالی(MET) نیز در فاز اولیه بازبرنامه ریزی مشاهده شد. بنابراین به نظر می رسد که اسید فسفاتیدیک می تواند به عنوان یک مکمل محیط کشت، کارایی فرایند بازبرنامه ریزی را افزایش دهد و منجر به تولید مقادیر زیادی سلول iPS شود.

پایان مطلب/