به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در این مطالعه جدید محققین در دانشگاه پنسیلوانیا مکانیسمی را کشف کرده اند که به موجب آن پیوند سلول های بنیادی می تواند موجب حفظ استخوان در جانوران مدل برای لوپوس شود. آن ها نشان داده اند که سلول های پیوند شده، منبعی از پروتئین کلیدی Fas را ارائه می دهند که موجب بهبود عملکرد سلول های بنیادی مغز استخوان از طریق یک اثر اپی ژنتیکی چند مرحله ای می شود. این مطالعه می تواند در استراتژی های درمانی بالقوه  برای لوپوس و سایر بیمارهای نیازمند به پیوند سلول های بنیادی کاربرد داشته باشد. در این مطالعه محققین دریافته اند که یک بار ترزیق سلول های بنیادی می تواند بیماری را بیش از آن چه آن ها انتظار داشتند بهبود ببخشد. آن ها می دانستند که سلول های بنیادی پیوند شده، به میزان قابل توجهی به درون اندام گیرنده الحاق نمی شوند، پس چه چیزی موجب ایجاد این اثر درمانی می شود؟ آن ها حدس زدند که یک مکانیسم اپی ژنتیکی پشت پرده این امر است. آن ها به مطالعه مدل موشی لوپوس پرداختند که پیش از آن به آن ها نشان داده بود که یک بار تزریق سلولهای بنیادی می تواند بیماری را بهبود ببخشد. به طور طبیعی موش های مبتلا به لوپوس دارای سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوانی هستند که نمی توانند به طور طبیعی تمایز یابند و در نتیجه به میزان قابل توجهی تولید استخوان در آن ها کاهش می یابد. یک تزریق سلول های بنیادی می تواند حداکثر ظرف مدت 12 هفته این ناهنجاری را بهبود ببخشد. برای بررسی اثرات اپی ژنتیکی، محققین الگوهای متیلاسیون DNA‌ را روی پروموتور ژن های سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان مورد آنالیز قرار دادند. آن ها دریافتند که موش لوپوسی در مقایسه با موش طبیعی الگوهای متفاوتی دارد. تفاوتی که می تواند به وسیله سلول درمانی رفع شود. آن ها دریافتند زمانی که موش لوپوسی مورد سلول درمانی قرار می گیرد، ژن هایی از خانواده Notch که در خودنوزایی و تمایز سلول های بنیادی استخوان نقش دارند، در ناحیه پروموتورشان به میزان بسیار زیادی متیله می شوند. در نهایت آن ها کشف کردند که موش لوپوسی دارای پروتئین Fas تخریب گری است که موجب مهار آزادسازی مولکول میکروRNA از سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان برای متیله کردن پروموتور Notch می شود و در واقع این پروتئین Fas، متیلاسیون را بلوک می کند. در نتیجه سلول های بنیادی موش لوپوسی به طور ضعیف تمایز می یابند و استخوان های ضعیف تری دارند. زمانی که سلول درمانی صورت می گیرد، سلول های اهدا شده میکرو وزیکول هایی به نام اگزوزوم را ترشح می کنند که حاوی ورژن های طبیعی از Fas است که می تواند بوسیله سلول های بیمار مورد استفاده قرار گیرد و توانایی خود نوزایی و تمایز و تشکیل استخوان را پیش ببرد. این اگزوزوم ها در شرایط ازمایشگاهی نیز می توانند فعالیت سلول های بنیادی مغز استخوان لوپوسی را احیا کنند.

پایان مطلب/