به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یکی از مزیت های اصلی این تکنیک در مطالعات بالینی این خواهد بود که گرفتن سلول ها از خود بیماران خطر ایجاد تومور و رد پیوند را به حداقل می رساند. دکتر وانگ و همکارانش پیش از این، این روش را در مدل های جانوری کوچک انجام دادند و گام بعدی آن انجام مطالعات روی جانوران بزرگ جثه هست. در واقع بعد از این که فرد دچار حمله قلبی می شود، میزان بازسازی عضلانی محدودی وجود دارد و درمان های موجود شامل استفاده از گزینه های دارویی، بای پس قلبی یا پیوند قلب است. اما هیچ کدام از این گزینه ها، سلول های از دست رفته طی حملات قلبی را جایگزین نمی کند و این موجب می شود که خطرات دیگری نیز برای فرد ایجاد شود. اما همان طور که گفته شد محققین سین سیناتی با دریافت بودجه ای کلان و با توجه به مطالعات قبلی و جمع بندی هایی که به آن رسیده اند از سلول های مدیفه شده مشتق از عضلات صورت خود بیمار برای درمان آسیب قلبی استفاده کنند.

پایان مطلب/