به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، برای تقویت همکاری بین شیمی درمانی و ایمنی درمانی، محققین روی سلول های ایمنی فوکوس کرده اند که به طور طبیعی به حفظ سلامت بدن کمک می کنند اما زمانی که با شیمی درمانی مکمل شوند می توانند به مبارزه با سرطان کمک کنند.

در این مطالعه جدید، دکتر ژو و همکارانش در دانشگاه Augusta بودجه ای 1.7 میلیون دلاری را از انستیتو ملی سلامت دریافت کرده اند تا راهی برای مبارزه بهتر علیه سرطان بیابند. آن ها درصدد دریابند که چگونه در پاسخ برخی از داروهای شیمی درمانی قوی، بدن می تواند شروع به تولید سلول های سرکوب کننده مشتق از میلوئیدها(MDSCs) کند که معمولا به تعدیل پاسخ ایمنی کمک می کنند. در افراد سالم، سلول های میلوئیدی با عفونت ها مبارزه می کنند و توانایی سرکوب کنندگی آن ها تعادلی ایجاد می کند که التهاب لازم برای مبارزه با ویروس و باکتری را تضمین می کند، بدون این که آسیبی برای فرد داشته باشد. برخی داروهای شیمی درمانی مانند سیکلوفسفامید برای طیف وسیعی از سرطان ها مورد استفاده قرار می گیرند و مشخصه بارز آن ها کاهش توانایی تقسیم سلول ها است. هم چنین مشخص شده است که سیکلوفسفامید سیستم ایمنی را نیز تحریک می کند و این در حالی است که به نظر می رسد این دارو و سایر داروهای شیمی درمانی تعداد MDSCها را افزایش می دهند. همان طور که از نامشان معلوم است، این سلول های ایمنی مشتق از مغز استخوان می توانند کارایی ایمنی درمانی و شیمی درمانی را سرکوب پاسخ ایمنی کاهش دهند.

در حقیقت سلول های سرکوب کننده مشتق از میلوئیدهای القا شده با شیمی درمانی(iMDSCs) که آن ها را T-iMDSCs نیز می نامند، به طور مستقیم سلول های T را سرکوب می کنند که عامل کلیدی پاسخ ایمنی در ایمنی درمانی های هدفمند هستند. داده های اولیه نشان می دهد که T-iMDSCs با القای سلول های بنیادی سرطانی منجر به یک پیش فعالی سلول های توموی نیز می شوند و در نتیجه با تولید سلول های توموری بیشتر، متاستاز بیشتری نیز صورت می گیرد. جالب تر این که سیکلوفسفامید همانند تحریک سلول های میلوئیدی در فعال کردن پاسخ ایمنی نیز نقش دارد. در این راستا محققین بدنبال راهی هستند که موجب شود این دو عامل درمانی به نحو بهتری عمل کنند.

پایان مطلب/