به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه مکانیسم مولکولی که ارتباط بین TABs و سلول های توموری و هم چنین پتانسیل استراتژی های درمانی جدید برای مبارزه با تومورهای مقاوم به درمان نیز اراده شده است.

ملانومای پیشرفته حتی با این که به درمان های اولیه پاسخ می دهد اما در نهایت در برابر درمان های موجود مقاومت نشان می دهد و مجددا عود می کند. در این میان ریزمحیط توموری یا کمپلکس سلول های مشتق از استروما و سلول های ایمنی پیرامون سلول های سرطانی نیز نقش مهمی را در پیشرفت ملانوما و مقاومت درمانی بازی می کنند. این مطالعه جدید نشان داده است که TABها به عنوان یکی از سه نوع سلول ایمنی چگونه به تومورها نفوذ می کنند و می توانند ناهمگونی توموری و جمعیت شبه سلول های بنیادی سرطانی را افزایش دهند. این جمعیت مسئول اصلی مقاومت درمانی سرطان هستند. در ایمنی علیه عفونت ها، سلول های B و اخلاف آن ها آنتی بادی هایی را تولید می کنند که بیماری را حذف می کنند.

دکتر سوماسوندارام و همکارانش در دانشگاه وین از یک سیستم هم کشتی سلول های ملانوما و سلول هایB برای ارزیابی اثرات دو طرفه برهمکنش بین این دو نوع سلول استفاده کرده اند. با استفاده از این رویکرد، آن ها فاکتورهای التهابی تولید شده بوسیله سلول های B‌و سلول های ملانومایی شناسایی کرده اند که می توانند اهداف بالقوه ای برای درمانی جدید باشند. هم چنین محققین نمونه های بافتی مشتق از بیماران ملانومایی را آنالیز کردند و شیوع TABs را در بافت های توموری پیشرفته یا مقاوم به درمان ثابت کردند. علاوه براین، این بافت ها بیان افزایش یافته فاکتور IGF-1 و FGFR-3 را نشان دادند که  نقش های حیاتی در ارتباط بین سلول های B و ملانوما دارند و می توانند هدف درمانی جدید را برای ملانومای متاستازیک معرفی کنند. نتایج این مطالعه مکانیسم جدیدی را برای مقاومت دارویی در ملانومای ناشی از سلول های B نفوذکننده به تومور ارائه می کند.

پایان مطلب/