به گزارش بنیان به نقل از medicalpxress، آسیب های مفصلی مرتبط با تروما و استئوآرتریت به دلیل افزایش تعداد افرادی که روی به فعالیت های ورزشی شدید آورده اند، روز به روز افزایش پیدا می کند. یک واقعه اصلی در آسیب های مفصلی، آسیب دیدن یا از بین رفتن غضروف است. به دلیل این که توانایی خود ترمیمی غضروف بسیار پایین است، گزینه های درمانی محدودی مانند استفاده از غضروف های مصنوعی یا پیوند سلول هایی مانند کندروسیت ها استفاده می شود که می توانند غضروف جدیدی را بسازند. در حالی که استفاده از سلول های خود بیماران عوارض جانبی اندکی دارد اما این رویکرد نمی تواند غضروف های دارای عملکرد زیادی را تولید کند. به همین دلیل یک ابزار تشخیصی شخصی که بتواند توانایی سلول های بیمار برای تشکیل غضروف های دارای عملکرد را نشان دهد می تواند نتایج سلول درمانی بیمارانی که دچار آسیب مفصلی هستند را بهبود ببخشد.

در مطالعه ای که اخیرا صورت گرفته است، دکتر آندرر و همکارانش از یک تکنیک کشت سلول سه بعدی، به ارزیابی توانایی سلول های غضروفی جداسازی شده از اهدا کنندگان برای تشکیل غضروف پرداخته اند. مطالعات گذشته نشان داده بودند که کندروسیت های رشد یافته در کشت دو بعدی تک لایه، نمی توانند مشخصه های کندروسیت های بالغ را به خوبی نشان دهند. برعکس، کندروسیت های رشد یافته در محیط های فیزیولوژیک سه بعدی، سازماندهی بافتی را بهتر نشان می دهند و کندروسیت های بالغ تری را تولید می کنند. همه سلول های اهدایی ارزیابی شده در  مطالعه، در محیط کشت دو بعدی، پروفایل کندروسیتی مشابهی را نشان دادند. اما کندروسیت هایی که به صورت میکرو بافت در سه بعدی کشت شدند، پتانسیل غضروفی متفاوتی را نشان دادند. این یافته ها نشان می دهد که تست های سه بعدی می توانند ابزار تشخیصی شخصی مناسبی برای شناسایی بیمارانی باشد که می توانند از مزایای درمان های مبتنی بر سلول استفاده کنند.

پایان مطلب/