به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، در این پژوهش، محققین یک سیستم جدید تنظیم کنندگی ژن را نشان داده اند که ممکن است منجر به بهبود سلول درمانی ها و ژن درمانی های بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و اختلالات ذهنی شود. به عقیده دکتر کریستال ژائو، توانایی زنده نگه داشتن سلول های بنیادی در مغز می تواند منجر به ایجاد درمان های بازسازی کننده برای درمان بیماری و آسیب شود. وی و همکارانش یک نقش پیش از این ناشناخته را برای مدیفیکاسیون mRNA در تنظیم خودنوزایی سلول های بنیادی عصبی شناسایی کرده اند. از آن جایی که روز به روز بر اهمیت سلول های بنیادی عصبی به عنوان یک گزینه سلول درمانی برای اختلالات عصبی افزوده می شود، درک زیست شناسی پایه این سلول ها(مانند نحوه خودنوزایی)، برای کنترل بهتر عملکرد آن ها در شرایط in vivo‌ در مغز ضروری است.

سلول های بنیادی عصبی، پیش سازهای سلولی هستند که نه تنها در طی تکوین جنینی بلکه طی دوران بلوغ نیز در مغز بالغین وجود دارند. این سلول ها هم قابلیت خودنوزایی بالایی دارند و هم این که می توانند به انواع سلول های عصبی مانند نورون ها، آستروسیت ها و اولیگودندروسیت ها تبدیل شوند.

دکتر ژائو و همکارانش در سانفورد نشان داده اند که مدیفیکاسیون m6A، با پیشبرد تکثیر و مهار تمایز زودرس سلول های بنیادی عصبی می تواند بر غنی تر شدن مخزن سلول های بنیادی عصبی بیافزاید. مهم تر این که، این محققین دریافته اند که مدیفیکاسیون m6A، این امر را با تنظیم مدیفیکاسیون هیستونی انجام می دهد. این اولین مطالعه ای است که ارتباط بین mRNA‌و مدیفیکاسیون هیستونی را نشان می دهد و می تواند منجر به ایجاد راه های جدیدی شود که ژن های مغزی را هدف قرار دهد. در واقع، می توان با استفاده از مدیفیکاسیون که شامل متیلاسیون باقی مانده های آدنوزینی است، مدیفیکاسیون های هیستونی را برای خاموش یا روشن سازی ژن ها هدف قرار داد.

این محققین امیدوارند که با تعدیل مدیفیکاسیون های mRNA و برهمکنش آن با مدیفیکاسیون های mRNA در نواحی خاص ژنومی، بیان نابجای ژن ها در اختلالات مغزی را به طور دقیق تصحیح کنند.

پایان مطلب/