به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، این رویکرد جدید و بی خطر می تواند سلول های پوستی بیماران را به یک کارایی خارق العاده به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) تبدیل کند. از سال 2006 و کشف سلول های iPS، این سلول ها توجه زیادی را در زمینه طب بازساختی به خود جلب کرده اند. این سلول های iPS با داشتن پتانسیل تمایز بالا، قابل دستکاری شدن در شرایط ازمایشگاهی بوده و می توانند به هر نوع سلول بالغی تمایز یافته و مجددا به بیمار پیوند شوند. از آن زمان تاکنون، برخلاف پیشرفت های زیاد صورت گرفته، کارایی فرایند باز برنامه ریزی بسیار پایین بوده است و از هر 100 الی 500 سلول انسانی، یک مورد به iPSCها تبدیل می شود. کارایی پایین پروتکل ها همراه با زمان بر بودن روند انجام آن ها، شانس تجمع موتاسیون های مضر را در این سلول ها افزایش می دهد بنابراین بی خطر بودن و ایمنی این سلول ها برای کاربرد بالینی را با شک و شبهه مواجه می سازد. برای حل مشکل کارایی پایین بازبرنامه ریزی، محققین دانشگاه کلرادو، انتقال سلولی mRNAهای مدیفه شده که کد کننده فاکتورهای بازبرنامه ریزی متعدد با میکروRNAها بودند را بهینه سازی کرده و شرایط کشت سلولی را برای تقویت رشد سلول هایی که متحمل بازبرنامه ریزی به iPSCها می شوند، بهبود بخشیدند. در واقع این روش به جای گشتن به دنبال انهانسرهای جدید بازبرنامه ریزی، از مزیت همه کاره بودن مولکول های RNA برای کنترل دقیق فاکتورهای بازبرنامه ریزی و میکروRNAها در سلول ها در طی تبدیل آن ها به iPSCها استفاده می کند. جالب این است که یک دستکاری ساده در زمان بندی و دوز مولکول های RNA می تواند کارایی بازبرنامه ریزی را به طور قابل ملاحظه ای بهبود ببخشد.

پایان مطلب/