به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعه ای اخیرا انجام شده است که به طور فزاینده ای نشان می دهد که تومورها استاتیک (پایا) نیستند و جمعیت سلولی که تومورها را می سازند، با گذشت زمان در پاسخ به درمان تکامل می یابند و این راهی برای مقاوم شدن آن ها به درمان است. به عقیده محققین تومورهایی که بعد از درمان مجددا عود می کنند ممکن است خیلی متفاوت تر از تومورهایی باشند که طی بیوپسی بدست می آیند.

این محققین سه نمونه تومور را طی سه دوره جراحی از یک بیمار مبتلا به سرطان غدد بزاقی جمع آوری کردند. آن ها نشان دادند که تومورها با گذشت زمان از نظر مولکولی تکامل می یابند، به عبارت دیگر تومورها با گذشت زمان، پروفایل مولکولی متفاوتی را نشان می دهند و به همین دلیل رسیدن به یک درمان قطعی برای آن ها بسیار مشکل است. بیشترین تغییری که با گذشت زمان در تومورها اتفاق می افتد مربوط به سلول های بنیادی سرطانی است که دلیل اصلی رشد، متاستاز و مقاومت درمانی تومورها هستند. در این مطالعه در اولین نمونه گرفته شده، 0.2 درصد سلول ها، سلول بنیادی سرطانی بودند و این در حالی است که در نمونه توموری که طی جراحی سوم از بیمار گرفته شد، 4.5‌ درصد تومور را سلول های بنیادی سرطانی تشکیل می داند. علاوه براین، تومورهای که در مراحل دیرتر گرفته شده بودند، 50 درصد موتاسیون های سرطان زای بیشتری داشتند و فعالیت ژن های سرکوب کننده توموری در آن ها کاهش یافته بود.

در مجموع به نظر می رسد که در مراحل دیرتر، تومورها تهاجمی تر شده و طی این روند نه تنها ساختار سلولی دست خوش تغییر می شود، بلکه درصد سلول های بنیادی سرطانی نیز در تومورها افزایش می یابد.این سلول ها این پتانسیل را دارند که با گذشت زمان پروفایل مولکولی خودشان را تغییر دهند و تبدیل به سلول هایی مقاوم در برابر درمان شوند.

پایان مطلب/