تاریخ انتشار: یکشنبه 14 مرداد 1397
رویکردی امیدوار کننده برای کاربرد تحقیقاتی سلول های بنیادی برای بیماری پارکینسون

  رویکردی امیدوار کننده برای کاربرد تحقیقاتی سلول های بنیادی برای بیماری پارکینسون

فاکتور اصلی دخیل در بیماری پارکینسون از دست رفتن نورون های دوپامینی در جسم سیاه است و بنابراین استراتژی های درمانی موجود سعی در احیای پیام رسانی دوپامین دارند. با این حال این درمان ها تاکنون موثر نبوده اند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، امیدوار کننده ترین رویکرد برای معکوس کردن پیشرفت بیماری پارکینسون شامل جایگزینی نورون های دوپامینی از دست رفته با نورون های جدید است.

در مطالعه ای جدید تحت عنوان" Autologous Induced Pluripotent Stem Cell-Derived Neurons to Treat Parkinson's Disease "، دکتر جین لورینگ و همکارانش در انستیتو تحقیقات Scripps، کارآزمایی های بالینی دخیل در سلول درمانی ها برای بیماری پارکینسون را مورد بحث قرار داده اند. به عقیده آن ها نورون های دوپامینی شخصی تمایز یافته از سلول های بنیادی پرتوان القایی مشتق از بیماران می توانند بهترین و موثرترین گزینه برای درمان بیماری پارکینسون باشند.

در مطالعه ای دیگر تحت عنوان " Novel Approach to Stem Cell Therapy in Parkinson's Disease " نیز دکتر اندرو اوانس و همکارانش دیدگاه جدیدی را در مورد یک رویکرد ایده آل ارائه کرده اند. آن ها به جای نورون های خاص بیماران، از سلول های بنیادی عصبی مشتق از پارتنوژنز(اووسیت های لقاح نیافته القا شده به صورت شیمیایی) استفاده کردند. مزیت این روش دور زدن بحث های اخلاقی پیرامون جنین ها، کاهش تعداد موتاسیون ها در مقایسه با iPSCها و ایمنی زایی پایین آن ها به دلیل بیان HLA-G است که تصور می شود نقش مهمی را در تحمل ایمنی طی بارداری بازی می کند. محققین استفاده از این رویکرد جدید در تولید نورون های دوپامینرژیک را بهترین راهکار برای سلول درمانی های جایگزین شونده نورون های دوپامینرژیک از دست رفته می دانند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه