به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، فانگوئید میکوزیز یا سندرم Sezary یک نوع لنفومای غیر هاجکین نادر و صعب العلاج است که با توجه به عدم کارایی درمان های موجود، شدیدا نیازمند طراحی درمان های جدید است. لنفومای غیر هاجکین سرطانی است که در سلول های سفید خون موسوم به لنفوسیت ها شروع می شود. در مورد فانگوئید میکوزیز به عنوان نوعی لنفومای غیر هاجکین، لنفوسیت ها سرطانی شده و روی پوست اثر می گذارند و موجب جوش های ریز پوستی، آسیب های پوستی و ... می شوند و این می تواند روی سایر بخش های بدن نیز اثر می گذارند.

داروی Poteligeo یک آنتی بادی منوکلونال است که به پروتئین CCR4 موجود در برخی از سلول های سرطانی متصل می شود. در مطالعه ای که روی 372 بیمار مبتلا به فانگوئید میکوزیز صورت گرفته است، میزان بقای بیمارانی که داروی Poteligeo را دریافت کردند در مقایسه با بیمارانی که نوعی داروی شیمی درمانی موسوم به vorinostat را دریافت کردند به مراتب بیشتر بود. اما عوارض جانبی مانند واکنش های ایمنی خفیف، خستگی، اسهال و درد عضلانی اسکلتی نیز در بیماران مشاهده شد که با توجه به نتیجه مثبت استفاده از آن قابل چشم پوشی بود.

علاوه براین محققین براین باورند که استفاده از Poteligeo می تواند مشکلاتی نیز برای بیمارانی که متحمل پیوند سلول های بنیادی شده اند و از سلول های بنیادی اهدایی استفاده می کنند ایجاد کند، اما همان طور که گفته شد نتایج استفاده از این دارو به مقداری چشم گیر بوده است که FDA مجوز لازم برای استفاده از آن را صادر کرده است.

پایان مطلب/