به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین دانشگاه کمبریج موفق شده اند که دستگاه های الکترونیکی صاف و منعطفی را تولید کنند که به خوبی بعد از ایمپلنت به مغز با بافت مغزی برهمکنش می کند. استفاده از این دستگاه در مدل های موشی نشان داده است که با دریافت اولین سیگنال ها مبتنی بر بروز تشنج، این دستگاه الکترونیکی مواد شیمیایی طبیعی مغز را منتقل و آزاد می کنند و مانع از ادامه تشنج می شوند.

در حالی که انواع مختلفی از تشنج وجود دارد اما در اغلب بیماران مبتلا به صرع، نورون های مغزی شروع به فرستادن سیگنال هایی به سلول های مجاور می کنند و آن ها هم به نوبه خود این سیگنال را تقویت می کنند و این اثر که مانند غلط خوردن یک گلوله برفی در سراشیبی است و رفته رفته بزرگ تر می شود می تواند روی سطح هوشیاری و حتی کنترل حرکات تاثیر بگذارد.

در طراحی این دستگاه الکترونیکی، محققین از یک داروی مبتنی بر نوروترانسمیتر استفاده کرده اند که همانند ترمزی برای تشنج عمل می کند. بعد از تشخیص اولین سیگنال مربوط به تشنج، این دارو از طریق یک پروب عصبی که دارای یک پمپ یونی و الکترودهای حس کننده فعالیت عصبی است به جایگاهی که تحت تاثیر قرار گرفته منتقل می شود و عملکرد خود را برجای می گذارد. این دستگاه منجر به آسیب نواحی پیرامونی ناحیه آسیب دیده بوسیله صرع می شود و اجازه می دهد که داروها در همان مکانی که لازم است به صورت آنی با سلول ها واکنش نشان دهند. به همین دلیل دوز مصرفی دارو نیز برای بیماران صرعی کمتر می شود(یک درصد روش فعلی) و به همین دلیل می توان از این داروها برای مدت زمان طولانی تری بدون این که عوارض جانبی ایجاد کند استفاده کنیم. هر چند این دستگاه در مدل های جانوری صرع تست شده است اما به طور قطع با مطالعه و پیشرفت بیشتر، استفاده از آن در مورد انسان نیز کاربردی خواهد بود.

پایان مطلب/