مطالعهای نوین نشان میدهد ترخیص زودهنگام بیمار ایمن و کارآمد است.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی بنیان، مطالعهای پیشگامانه در بیمارستان مرکزی ونژو چین نشان داده است که ترخیص بیماران در همان روز پس از لوبکتومی توراکوسکوپیک برای درمان سرطان ریه مرحله اول، ایمن و امکانپذیر است. این پژوهش آیندهنگر که بین ژانویه تا دسامبر 2022 انجام شد، 52 بیمار واجد شرایط را بررسی کرد که 17 نفرشان در عرض 24 ساعت مرخص شدند. نتایج نشان داد تنها یک نفر به دلیل عفونت ریوی نیاز به بستری مجدد پیدا کرد و هیچ عارضه جدی دیگری گزارش نشد. بیماران ترخیصشده در همان روز، مدت بستری کوتاهتر (20 ساعت در مقابل 65 ساعت) و هزینههای کمتری داشتند، بدون تفاوت معنیدار در نرخ عوارض نسبت به گروه بستری. استفاده از معیارهای دقیق ترخیص، نظارت با پالس اکسیمتر، و پیگیری از طریق گروه ویچت، ایمنی این روش را تضمین کرد. این یافتهها میتوانند استانداردهای مراقبت از بیماران سرطانی را متحول کنند، هزینهها را کاهش دهند و بهینهسازی منابع بیمارستانی را تسهیل کنند. با این حال، نیاز به مطالعات گستردهتر برای تعمیم این نتایج وجود دارد.
سرطان ریه و نیاز به نوآوری در درمان
سرطان ریه با حدود 1.8 میلیون مرگ سالانه، همچنان یکی از چالشهای اصلی سلامت جهانی است. لوبکتومی، که شامل برداشتن یک لوب ریه است، بهعنوان استاندارد طلایی برای درمان سرطان ریه در مراحل اولیه شناخته میشود. این جراحی، بهویژه با روش توراکوسکوپیک که کمتهاجمی است، به بیماران شانس بهبودی بیشتری میدهد. با این حال، بستری چندروزه پس از جراحی معمولاً برای نظارت بر عوارض احتمالی مانند نشت هوا یا عفونت لازم بوده است. این مدت بستری نه تنها هزینههای بالایی دارد، بلکه میتواند خطر عفونتهای بیمارستانی را افزایش دهد. نیاز به راهکارهایی برای کاهش زمان بستری و بهبود تجربه بیماران، پژوهشگران را به سوی مدلهای نوینی مانند ترخیص در همان روز سوق داده است.
مطالعهای پیشرو در چین
تیم تحقیقاتی بیمارستان مرکزی ونژو در سال 2022 مطالعهای آیندهنگر را برای ارزیابی ایمنی و امکانپذیری ترخیص در همان روز (SDDL) پس از لوبکتومی توراکوسکوپیک طراحی کرد. این پژوهش، که با رعایت استانداردهای گزارشدهی STROBE انجام شد، 118 بیمار را غربال کرد و 52 نفر را که معیارهایی مانند سن 18 تا 80 سال، سرطان ریه مرحله اول، و عملکرد قلبی-ریوی مناسب داشتند، انتخاب کرد. از این تعداد، 17 بیمار در عرض 15 تا 24 ساعت پس از جراحی مرخص شدند و در گروه SDDL قرار گرفتند. سایر بیماران، که به دلایل مختلف از جمله انتخاب شخصی در بیمارستان ماندند، در گروه بستری (InpL) دستهبندی شدند. برای مقایسه، دادههای 64 بیمار از سال 2021 نیز بهعنوان گروه تاریخی (HisL) تحلیل شد.
یافتههای کلیدی: ایمنی و کارایی
نتایج این مطالعه چشمگیر بود. در گروه SDDL، تنها یک بیمار (5.9٪) در روز پنجم پس از ترخیص به دلیل عفونت ریوی نیاز به بستری مجدد پیدا کرد و هیچ عارضه جدی دیگری مانند جراحی مجدد، آتلکتازی، یا کیلوتوراکس گزارش نشد. نرخ کلی عوارض در گروه SDDL با گروه InpL تفاوت معنیداری نداشت (P>0.05)، که نشاندهنده ایمنی این روش است. مدت بستری در گروه SDDL به طور قابل توجهی کوتاهتر بود: میانه 20 ساعت در مقابل 65 ساعت در گروه InpL و 71 ساعت در گروه HisL (P<0.001). همچنین، هزینههای بیمارستانی در گروه SDDL کمتر بود (میانه 42,300 یوان در مقابل 45,800 یوان، P=0.014). مدت زمان جراحی نیز در گروه SDDL کوتاهتر گزارش شد (123 دقیقه در مقابل 135 دقیقه، P=0.039).
استراتژیهای تضمین ایمنی
برای اطمینان از ایمنی بیماران، معیارهای سختگیرانهای برای ترخیص تعیین شد. حجم تخلیه لوله قفسه سینه در 12 ساعت پس از جراحی باید کمتر از 100 میلیلیتر میبود، و بیماران باید علائم حیاتی پایدار و اکسیژناسیون مناسب (SPO2>95٪) نشان میدادند. بیماران ملزم بودند تا 48 ساعت پس از ترخیص در فاصله 30 دقیقهای از بیمارستان بمانند و یک پالس اکسیمتر ساده برای نظارت بر ضربان قلب و سطح اکسیژن خریداری کنند. علاوه بر این، یک تیم حرفهای شامل پرستار، رزیدنت، و جراح با تجربه، از طریق گروه ویچت بیماران را پیگیری میکرد و به سؤالاتشان پاسخ میداد. این اقدامات، خطر عوارضی مانند آمبولی ریه یا خونریزی را به حداقل رساند.
مزایای اقتصادی و اجتماعی
ترخیص در همان روز نه تنها برای بیماران، بلکه برای سیستمهای بهداشتی نیز مزایای قابل توجهی دارد. کاهش مدت بستری، فشار بر تختهای بیمارستانی را کم میکند و امکان خدمترسانی به بیماران بیشتری را فراهم میسازد. هزینههای کمتر بیمارستانی همچنین بار مالی را برای بیماران و بیمهها کاهش میدهد. در این مطالعه، بیماران گروه SDDL گزارش دادند که علائم اصلی مانند سرفه و درد قفسه سینه در عرض 14 روز بهبود یافت و تا روز سیام عمدتاً برطرف شد. این امر نشاندهنده کیفیت بالای بهبودی و رضایت بیماران از این مدل است. چنین نتایجی میتوانند اعتماد بیماران به روشهای نوین جراحی را افزایش دهند.
چالشها و محدودیتها
با وجود نتایج مثبت، این مطالعه محدودیتهایی دارد. تعداد نمونه (52 بیمار) نسبتاً کم بود، که ممکن است توانایی تشخیص تفاوتهای جزئی در عوارض را محدود کند. همچنین، این پژوهش در یک مرکز واحد انجام شد و تعمیم نتایج به بیمارستانهایی با منابع متفاوت نیاز به بررسی بیشتر دارد. انتخاب دقیق بیماران نیز به این معناست که این روش برای همه مناسب نیست؛ بیمارانی با شرایط پیچیدهتر ممکن است همچنان به بستری طولانیتر نیاز داشته باشند. محققان پیشنهاد میکنند که مطالعات چندمرکزی با نمونههای بزرگتر برای تأیید این یافتهها انجام شود.
مقایسه با پژوهشهای پیشین
مطالعات قبلی درباره ترخیص زودهنگام پس از جراحیهای دیگر، مانند کولکتومی یا هیسترکتومی، موفقیت این مدل را نشان دادهاند. با این حال، در زمینه لوبکتومی، گزارشهای محدودی وجود داشته است. برخلاف برخی مطالعات که بیماران را با لوله قفسه سینه مرخص میکردند، این پژوهش بر ترخیص بدون لوله تأکید داشت، که راحتی و ایمنی بیشتری فراهم میکند. این مطالعه، بهعنوان اولین تحلیل آیندهنگر در این حوزه، گامی مهم در جهت استانداردسازی ترخیص زودهنگام برای لوبکتومی است و میتواند مبنایی برای تحقیقات آینده باشد.
آینده جراحیهای ریوی
رویکرد ترخیص در همان روز بخشی از انقلاب بزرگتر در مدیریت بهبود سریع (ERAS) است که بر بهینهسازی مراقبتهای بیمارستانی تمرکز دارد. این مطالعه نشان میدهد که با استفاده از فناوریهای ساده مانند پالس اکسیمتر و پلتفرمهای ارتباطی مانند ویچت، میتوان مراقبتهای پس از جراحی را به طور مؤثری مدیریت کرد. در آینده، گسترش این مدل به سایر جراحیهای بزرگ و بهبود پروتکلهای پیگیری میتواند استانداردهای مراقبت را متحول کند. این روش نه تنها کیفیت زندگی بیماران را بهبود میبخشد، بلکه منابع بیمارستانی را برای نیازهای فوریتر آزاد میکند.
نقش فناوری در مراقبتهای مدرن
یکی از جنبههای برجسته این مطالعه، استفاده از فناوری برای پیگیری بیماران بود. گروه ویچت بهعنوان یک ابزار ارتباطی ساده، امکان پاسخگویی سریع به نگرانیهای بیماران را فراهم کرد. این نشاندهنده پتانسیل فناوریهای دیجیتال در بهبود مراقبتهای پس از جراحی است. در جهانی که فناوری روزبهروز در پزشکی نفوذ بیشتری پیدا میکند، چنین راهکارهایی میتوانند فاصله بین بیمارستان و خانه را پر کنند و اطمینان خاطر بیشتری به بیماران بدهند.
گامی به سوی مراقبت بیمارمحور
در نهایت، این مطالعه نه تنها یک پیشرفت علمی، بلکه گامی به سوی مراقبتهای بیمارمحور است. کاهش زمان بستری و هزینهها، همراه با حفظ ایمنی، نشاندهنده تعهد به بهبود تجربه بیماران است. با گسترش این مدل، بیمارستانها میتوانند نقش فعالتری در توانمندسازی بیماران برای مدیریت بهبودی خود ایفا کنند. این رویکرد، آیندهای را نوید میدهد که در آن جراحیهای بزرگ با حداقل اختلال در زندگی روزمره بیماران انجام شوند.
پایان مطلب/.