به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، مطالعه جدیدی رابطه افت فشار خون مداوم مادری و داپلرهای غیرطبیعی شریان رحمی (UtA) را در زنان باردار نخست‌زا بررسی کرده است. این تحلیل ثانویه با داده‌های ۵۲۱۸ بیمار نشان داد که ۲.۷٪ از زنان افت فشار خون مداوم (فشار سیستولیک <۱۰۰ میلی‌متر جیوه یا دیاستولیک <۶۰ میلی‌متر جیوه) داشتند. در تحلیل تک‌متغیره، این گروه احتمال بیشتری برای داپلرهای غیرطبیعی UtA نشان دادند، اما پس از تعدیل متغیرها در تحلیل چندمتغیره، این ارتباط معنی‌دار نبود (aOR ۱.۳۹، ۹۵٪ CI ۰.۹۸-۱.۹۵). همچنین، افت فشار خون مداوم با افزایش خطر تولد نوزادان کوچک برای سن بارداری (SGA) مرتبط نبود. این یافته‌ها نیاز به تحقیقات بیشتر برای درک مکانیسم‌های کاهش جریان خون رحمی را برجسته می‌کنند.

اهمیت داپلرهای شریان رحمی

داپلرهای شریان رحمی (UtA) ابزار معتبری برای ارزیابی جریان خون رحم-جفت هستند و بازسازی عروق اسپیرال را نشان می‌دهند. داپلر غیرطبیعی با شاخص پالساتیلیتی (PI) بالای صدک ۹۵ یا وجود ناچ دیاستولیک تعریف می‌شود و با عوارضی مانند پره‌اکلامپسی و اسیدمی پری‌ناتال مرتبط است. این ابزار در شناسایی اختلالات جفتی نقش کلیدی دارد و در تحقیقات برای درک عوارض بارداری استفاده می‌شود.

افت فشار خون مادری در بارداری

افت فشار خون مادری، ناشی از تغییرات فیزیولوژیک بارداری و فشار رحم بر ورید اجوف تحتانی، در برخی زنان به‌صورت مداوم دیده می‌شود. افت فشار خون مداوم (فشار سیستولیک <۱۰۰ میلی‌متر جیوه یا دیاستولیک <۶۰ میلی‌متر جیوه بین هفته‌های ۶ تا ۲۹ بارداری) به‌عنوان عامل خطر مستقل برای تولد نوزادان کوچک برای سن بارداری (SGA) شناخته شده است. فرضیه این است که کاهش جریان خون رحمی به دلیل افت خروجی قلبی ممکن است مسئول این عارضه باشد، اما داده‌های موجود محدود هستند.

اهداف مطالعه

این مطالعه با هدف بررسی ارتباط افت فشار خون مداوم مادری با داپلرهای غیرطبیعی UtA و ارزیابی خطر تولد نوزادان SGA در زنان با این شرایط انجام شد. فرضیه اولیه این بود که افت فشار خون مداوم باعث کاهش جریان خون رحمی شده و از طریق داپلرهای غیرطبیعی UtA قابل‌تشخیص است، که ممکن است خطر SGA را افزایش دهد.

روش‌شناسی: تحلیل ثانویه

این پژوهش یک تحلیل ثانویه از داده‌های مطالعه آینده‌نگر Nulliparous Pregnancy Outcomes Study (nuMoM2b) با ۱۰,۰۳۸ زن نخست‌زای کم‌خطر بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ بود. از ۹۲۸۹ شرکت‌کننده با داده‌های ناشناس، ۵۲۱۸ نفر معیارهای ورود (بارداری تک‌قلویی، داده‌های کامل فشار خون و UtA، زایمان در ≥۲۴ هفته) را داشتند. افت فشار خون مداوم در سه ویزیت (هفته‌های ۶-۱۳، ۱۶-۲۱، و ۲۲-۲۹) و داپلرهای UtA بین هفته‌های ۱۸-۲۳ بررسی شدند.

نتایج اولیه: داپلرهای غیرطبیعی

در تحلیل تک‌متغیره، بیماران با افت فشار خون مداوم احتمال بیشتری برای داپلرهای غیرطبیعی UtA داشتند (۴۵.۰٪ در مقابل ۳۵.۳٪، p=۰.۰۱۷، uOR ۱.۵۰، ۹۵٪ CI ۱.۰۷-۲.۱۱). بااین‌حال، پس از تعدیل در MVA، این ارتباط معنی‌دار نبود (aOR ۱.۳۹، ۹۵٪ CI ۰.۹۸-۱.۹۵). این نشان می‌دهد که عوامل دیگر ممکن است بر داپلرهای غیرطبیعی تأثیر بگذارند.

نتایج ثانویه: نوزادان SGA

در تحلیل نتایج ثانویه مربوط به نوزادان کوچک برای سن بارداری (SGA)، بررسی‌های تک‌متغیره نشان داد که بیماران مبتلا به افت فشار خون مداوم و داپلرهای غیرطبیعی شریان رحمی (UtA) خطر بیشتری برای تولد نوزادان SGA ندارند. به‌طور خاص، میزان تولد نوزادان SGA در گروه با افت فشار خون ۱۷.۵٪ و در گروه بدون این مشکل ۱۱.۵٪ گزارش شده است که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبوده و مقدار p برابر با ۰.۱۴۶ است. این نتایج فرضیه اولیه مبنی بر وجود ارتباط مستقیم میان افت فشار خون، داپلرهای غیرطبیعی UtA و تولد نوزادان SGA را تأیید نمی‌کند.

تفسیر یافته‌ها

از منظر تفسیر یافته‌ها، این نتایج نشان می‌دهد که افت فشار خون مداوم ممکن است به‌طور مستقیم با افزایش خطر داپلرهای غیرطبیعی UtA یا تولد نوزادان SGA مرتبط نباشد. یکی از دلایل این موضوع می‌تواند تأثیر متغیرهای تعدیل‌کننده مانند شاخص توده بدن (BMI) یا وضعیت اجتماعی-اقتصادی باشد که می‌توانند بر روی رابطه بین این عوامل تأثیر بگذارند. مهم است که به این نکته توجه کنیم که تحقیقات قبلی ارتباط‌هایی را بین افت فشار خون و تولد نوزادان SGA نشان داده‌اند، اما مکانیسم‌های دقیق این ارتباط، خصوصاً از طریق کاهش جریان خون رحمی، هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است. بنابراین، نیاز به تحقیقات بیشتری احساس می‌شود تا عواملی که ممکن است بر این روابط اثر بگذارند، شناسایی و بررسی شوند.

نقاط قوت مطالعه

این مطالعه از یک نمونه بزرگ (۵۲۱۸ بیمار) از زنان نخست‌زای کم‌خطر بهره برد که داپلرهای UtA به‌صورت پروتکل‌محور انجام شده بودند. این امر امکان بررسی مستقل ارتباط افت فشار خون و داپلرهای غیرطبیعی را بدون سوگیری انتخاب فراهم کرد. استفاده از داده‌های آینده‌نگر و استاندارد نیز دقت نتایج را افزایش داد.

محدودیت‌های مطالعه

تعداد کم بیماران با افت فشار خون مداوم (۱۴۰ نفر) ممکن است قدرت آماری را محدود کرده باشد. تعریف افت فشار خون مداوم ممکن است به‌اندازه کافی شدید نبوده تا اثرات بیولوژیک را نشان دهد. عدم دسترسی به داده‌های بارداری‌های IVF، که با PI پایین‌تر UtA مرتبط‌اند، ممکن است نتایج را تحت تأثیر قرار داده باشد. همچنین، ماهیت رتروسپکتیو مطالعه مانع از تعیین علیت شد.

پیامدهای بالینی

این یافته‌ها نشان می‌دهند که افت فشار خون مداوم به‌تنهایی برای پیش‌بینی داپلرهای غیرطبیعی شریان رحمی (UtA) یا خطر تولد نوزادان کوچک برای سن بارداری (SGA) کافی نیست. بنابراین، پزشکان باید عوامل خطر دیگری مانند شاخص توده بدن (BMI) و وضعیت اجتماعی-اقتصادی را نیز در ارزیابی‌های خود مدنظر قرار دهند. اگرچه داپلرهای UtA به عنوان ابزاری مفید برای ارزیابی جریان خون رحمی شناخته می‌شوند، اما کاربرد آن‌ها در غربالگری زنان دارای افت فشار خون نیازمند بررسی‌های دقیق‌تر است. این تحقیقات می‌توانند به شفاف‌سازی نقش داپلرهای UtA در تشخیص و مدیریت ریسک‌های مربوط به بارداری کمک کنند و در نهایت به بهبود نتایج سلامت مادر و نوزاد منجر شوند.

چشم‌انداز آینده

تحقیقات آینده باید بر روی نمونه‌های بزرگ‌تر و تعریف‌های دقیق‌تری از افت فشار خون متمرکز شوند تا ارتباط آن با تولد نوزادان کوچک برای سن بارداری (SGA) بهتر درک شود. بررسی مکانیسم‌های بیولوژیکی، از جمله تغییرات در خروجی قلبی و مقاومت عروقی، می‌تواند به روشن شدن این رابطه کمک کند. علاوه بر این، در نظر گرفتن عوامل محیطی و ژنتیکی در کنار ارزیابی‌های داپلرهای شریان رحمی (UtA) اهمیت دارد، زیرا ممکن است به شناسایی گروه‌های پرخطر و بهبود استراتژی‌های غربالگری و مدیریت در دوران بارداری کمک کند. این رویکرد چندجانبه می‌تواند به افزایش دقت پیش‌بینی و بهبود نتایج سلامت مادر و نوزاد منجر شود.

پایان مطلب/.