به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، ترکیب سلول های بنیادی و تکنولوژی ویرایش ژنی هدفمند، ابزاری قدرتمند برای مدل سازی بیماری های انسانی و تکوین درمان های جایگزین سلولی ارائه می کند. اگرچه استفاده از ویرایش ژن به طور وسیعی گزارش شده است اما اثر این تکنولوژی ها روی بار موتاسیونی  در تمام سطح ژنوم ناشناخته باقی مانده است.

در این مطالعه، محققین کل ژنوم را توالی یابی کردند تا بار موتاسیونی (با وضوح در حد تک باز) را درکلون های hiPSC اصلاح شده ژنی و در سه مدل بیماری مختلف مورد ارزیابی قرار دهند. این سه بیماری شامل سندرم پروجریای هاچینگسون- گیلفورد، بیماری سلول داسی شکل و پارکینسون بود.

آن ها کارایی هدف قرار دادن ژنی و اصلاح ژن را در لوکوسHBB ژن هموگلوبین و با TALEN، HDAd و نوکلئاز CRISPR/CAS9 مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که روش های اصلاح ژنی با واسطه این سه روش دارای بازده مشابهی در لوکوسHBBژن است.

علاوه براین، نتایج توالی یابی عمیق کل ژنوم نشان داد که TALEN و HDAdV می توانند یکپارچکی ژنوم بیمار را در سطح ماکزیمم نگه دارند که نشان دهنده ایمنی و اطمینان این روش ها است.

با تلفیق مزیت های ویرایش ژنی با واسطه TALEN و HDAdV، محققین وکتور هیبریدTALEN-HDAdV جدیدی را طراحی کرده اند که می تواند به طور معناداری بازده اصلاح ژن را در iPSCها بالا ببرد. تقریبا همه موتاسیون های ژنی در لوکوس ژن HBB می تواند به وسیله تکنیکTALEN-HDAdV تشخیص داده شود که این قابلیت را ایجاد می کند که از این تکنیک ها برای ترمیم ژن در انواع بیماری های مربوط هموگلوبین مانند تالاسمی و کم خونی داسی شکل استفاده کرد.

پایان مطلب/