محسن کولیوند

مرور جامع مبتنی بر علم‌سنجی و تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد هیدروژن مولکولی با خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی انتخابی، اثرات محافظتی قابل‌توجهی بر کلیه دارد.

پژوهشگران با استفاده از مدل‌های ارگانوئیدی، مکانیسم‌های جدیدی از تأثیر صرع بر رشد هیپوکمپ را شناسایی کردند.

پژوهشگران با توسعه یک روش تحلیلی پیشرفته، امکان شناسایی دقیق تغییرات در بیماران مبتلا به سرطان ریه پیشرفته را پیدا کردند.

مطالعه جامع دانشگاه دوکوز ایلول ترکیه نشان داد که استفاده مؤثر از تجهیزات حفاظتی و دوزهای زیر حد مجاز، خطر ژنوتوکسیسیته را به حداقل می‌رساند.

پژوهشگران نشان دادند لنفوسیت‌های T کمک‌کننده و سیتوتوکسیک در ایجاد آسیب مخاط معده نقش اساسی ایفا می‌کنند.

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد استروژن با سرکوب فاکتور القایی کم‌اکسیژنی (HIF-1α) و مهار کانال TRPV1، از افزایش کشنده کلسیم داخل سلولی در شرایط کم‌اکسیژنی جلوگیری می‌کند.

سرم خون بندناف (CBS) با غلظت 1 نانوگرم بر میلی‌لیتر و روش کشت میان‌چگالی (3000 سلول بر سانتی‌متر مربع)، بقا، تکثیر و stemness سلول‌های مزانشیمی بندناف انسانی (hUC-MSCs) را افزایش می‌دهد.

بررسی سندرم‌های پروژروئید انسانی و مدل‌های موشی برای درک مکانیسم‌های مولکولی پیری زودرس

بررسی اصول بیولوژیکی، نوآوری‌های ترجمه‌ای و ملاحظات اخلاقی در تقاطع پیری و جراحی پلاستیک

مطالعه مقطعی بر روی عوامل روانشناختی، خواب و سن در بیماران شیمی‌درمانی

مطالعه آزمایشگاهی بر روی ایمپلنت‌های تیتانیوم Ti6Al4V با پنج عامل شیمیایی متفاوت

مطالعه چندمرکزی جدید نشان می‌دهد که توفاسیتینیب در بارداری و شیردهی با غلظت‌های بسیار پایین در شیر مادر (حداکثر 54.5 نانوگرم/میلی‌لیتر، دوز نسبی نوزاد 3.4%) و بدون عوارض جدی نوزادی همراه است.

درمان با سلول‌های خون بندناف پتانسیل کاهش التهاب و بهبود بازسازی عصبی در نوزادان نارس را دارد، اما نیاز به آزمایش‌های بالینی مؤثرتر است.

متابولومیکس سرم خون بندناف نوزاد مسیرهای متابولیکی مختل‌شده مرتبط با خطر قلبی-متابولیک نوجوانی را شناسایی و دو فنوتیپ متمایز قلبی-متابولیک را آشکار می‌کند.

تغییرات فنوتیپی، عملکردی و بین‌فردی سلول‌های خون بندناف (UCB) در مراحل مختلف ذخیره‌سازی، می‌تواند بر کارایی درمانی آن‌ها در پیوندهای هماتوپوئتیک و درمان‌های پیشرفته تأثیر بگذارد.