به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعه ای اخیرا در دانشگاه میلان ایتالیا صورت گرفته است نشان می دهد افرادی که قادر به انجام ورزش های طاقت فرسا(کلا ورزش کردن) نیستند یا فضانوردانی که به سفرهای فضایی می روند، نه تنها توده عضلانی شان را از دست می دهند بلکه شیمی بدن آن ها نیز در سطح سلولی تغییر می کند و حتی سیستم عصبی آن ها نیز دچار اختلالاتی می شود.

در این مطالعه محققین از موش هایی استفاده کردند که حرکت پاهای عقبی شان(نه پاهای جلویی) به مدت 28 روز محدود شده بود. این موش ها تغذیه و شرایط طبیعی داشتند و استرسی نیز نشان ندادند. در انتهای دوره آزمایش محققین ناحیه تحت بطنی مغز آن ها را مورد ارزیابی قرار  دادند. ناحیه تحت بطنی نیچ یا ریز محیط حاوی سلول های بنیادی عصبی محسوب می شود که در حفظ سلامت سلولی مغز نقش دارد. این مطالعه نشان داد که محدود کردن فعالیت فیزیکی موجب کاهش 70 درصدی تعداد سلول های بنیادی عصبی در مقایسه با موش های طبیعی می شود. هم چنین در موش هایی که فعالیت حرکتی و ورزشی آن ها محدود شده بود، هم نورون ها و هم اولیگودندروسیت ها به بلوغ کامل نرسیدند. محققین براین باورند که پاها بویژه در تمرین های استقامتی، سیگنال هایی را به مغز می فرستند که برای تولید سلول های عصبی سالم حیاتی هستند. علاوه براین مشخص شد که محدود کردن تمرینات ورزشی و حرکتی میزان اکسیژن را در بدن پایین می آورد و محیط غیر هوازی را ایجاد می کند که متابولیسم را تغییر می دهد. کاهش ورزش روی دو ژن که یکی از آن ها به نام CDK5Rap1 برای سلامت میتوکندریایی ضروری است، اثر می گذارد. نیازی به گفتن نیست که این میتوکندری ها موتورخانه تامین انرژی در سلول ها محسوب می شوند.

در مجموع این مطالعه نشان می دهد که چقدر فعالیت های حرکتی و ورزشی می تواند در سلامت فرد تاثیر گذار باشد.

پایان مطلب/