به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، مقاله‌ای در سال 1403 با عنوان «کاربرد میوپلاستی ضدرفلاکس: میوپلاستی آندوسکوپیک با پلیکاسیون فیبرهای اسلینگ دوجانبه برای درمان بیماری رفلاکس معده‌ای‌مروی مقاوم» منتشر شده است که به معرفی تکنیک نوین میوپلاستی ضدرفلاکس (AR-MP) می‌پردازد. این روش، نسخه اصلاح‌شده میوپلاستی مخاطی ضدرفلاکس (ARM-P)، با سرکوب آندوسکوپیک مستقیم فیبرهای اسلینگ دوجانبه، بهبود علائم را در بیمار 60 ساله‌ای به همراه داشت و امکان قطع داروهای سرکوب اسید را سه ماه پس از عمل فراهم کرد. یک ماه پس از عمل، آندوسکوپی بهبود طبقه‌بندی هیل از درجه 3 به 1 را نشان داد. حداکثر فشار داخل معده‌ای پیش از عمل 13.7 میلی‌م جیوه با الگوی صاف بود که پس از عمل به بیش از 20 میلی‌گرم جیوه با الگوی صعودی تغییر کرد. AR-MP با بازسازی مکانیسم طبیعی ضدرفلاکس از طریق دوخت فیبرهای اسلینگ و بازسازی دریچه معده‌ای‌مروی، درمانی نوین برای بیماری رفلاکس معده‌ای‌مروی مقاوم ارائه می‌دهد.

معرفی تکنیک میوپلاستی ضدرفلاکس در درمان بیماری رفلاکس معده‌ای‌مروی مقاوم
بیماری رفلاکس معده‌ای‌مروی (GERD) یکی از شایع‌ترین اختلالات گوارشی است که در موارد مقاوم به درمان دارویی، نیاز به مداخلات پیشرفته دارد. میوپلاستی ضدرفلاکس (AR-MP)، به‌عنوان یک روش آندوسکوپیک نوین، با بازسازی دریچه معده‌ای‌مروی از طریق دوخت فیبرهای اسلینگ دوجانبه، راهکاری مؤثر برای بهبود علائم و کاهش وابستگی به داروهای سرکوب اسید ارائه می‌دهد. این مقاله تجربه بالینی اولیه با AR-MP را شرح داده و پتانسیل آن را در مدیریت GERD مقاوم بررسی می‌کند.

اصول و روش انجام میوپلاستی ضدرفلاکس
AR-MP با استفاده از تکنیک بخیه دستی آندوسکوپیک (EHS) انجام می‌شود. این روش شامل مراحل زیر است:
1.    مشاهده و علامت‌گذاری: با استفاده از آندوسکوپ (GIF-H290T، المپوس) و هود شفاف، فیبرهای اسلینگ در کاردیای معده به‌صورت رتروگراد مشاهده می‌شوند. ناحیه برش مخاطی با کواگولاسیون پلاسمای آرگون علامت‌گذاری می‌شود تا فیبرهای اسلینگ قدامی و خلفی نمایان شوند.
2.    برش مخاطی: با تکنیک دیسکسیون زیرمخاطی آندوسکوپیک (ESD)، مخاط ناحیه علامت‌گذاری‌شده برداشته می‌شود تا فیبرهای اسلینگ در عمقی درست بالای لایه عضلانی نمایان شوند. هموستاز برای کنترل عروق نفوذی انجام می‌شود.
3.    میوپلاستی: با استفاده از تکنیک لیگاسیون آندوسکوپیک (ELT) و سوزن‌گیر آندوسکوپیک، فیبرهای اسلینگ با بخیه‌های جذبی 4-0 از جهت آنال به اورال دوخته می‌شوند تا دریچه معده‌ای‌مروی بازسازی شود. بسته شدن مخاط اختیاری است.
این روش تحت بیهوشی عمومی با انفوزیون دی‌اکسیدکربن انجام شده و در یک مورد گزارش‌شده، کل زمان عمل 150 دقیقه بود (70 دقیقه برای برش مخاط، 55 دقیقه برای بخیه و 25 دقیقه برای تلاش ناموفق یک بخیه اضافی).

گزارش مورد بالینی
بیمار، مردی 60 ساله با یک سال سابقه رفلاکس اسیدی، با ازوفاژیت رفلاکسی درجه C لس‌آنجلس تشخیص داده شد. با وجود درمان مداوم با وونوپرازان یا ازومپرازول (20 میلی‌گرم) و سایر داروها، علائم بیمار بهبود نیافت. در ارزیابی اولیه در بیمارستان، با وجود ازومپرازول 20 میلی‌گرمی، امتیاز مقیاس F بیمار 9 (علائم رفلاکس اسیدی: 2) بود. آندوسکوپی ازوفاژیت درجه N، باز شدن کاردیایی درجه 3، هیااتال هرنیا درجه 1 و طبقه‌بندی هیل درجه 3 را نشان داد. فشار داخل معده‌ای حداکثر (IGP-MAX) 13.7 میلی‌متر جیوه با الگوی صاف بود. تست امپدانس-pH 24 ساعته، زمان مواجهه با اسید 2%، مواجهه غیراسیدی 4.5% و امتیاز دمستر 13.9 را نشان داد. مانومتری مری اختلال حرکتی را رد کرد و GERD مقاوم تأیید شد.
AR-MP انجام شد و یک ماه پس از عمل، با ادامه وونوپرازان، امتیاز مقیاس F به 6 (رفلاکس اسیدی: 0) کاهش یافت. آندوسکوپی بهبود به کاردیای بسته (CO-0)، بدون هرنیا (SH-0) و طبقه‌بندی هیل درجه 1 را نشان داد. IGP-MAX به 23.4 میلی‌متر جیوه با الگوی صعودی افزایش یافت. وونوپرازان در این مرحله قطع شد. در پیگیری سه‌ماهه، بدون داروهای سرکوب اسید، امتیاز مقیاس F به 4 (رفلاکس اسیدی: 0) رسید و علائم تحت کنترل بودند.

مکانیسم ضدرفلاکس و نقش فیبرهای اسلینگ
فیبرهای اسلینگ و کلاپ، اجزای کلیدی مکانیسم ضدرفلاکس معده‌ای‌مروی هستند. این فیبرها در فاز اول مکانیسم ضدرفلاکس (فاز معده‌ای)، طبق مفهوم فازی اینوئه، نقش دارند. AR-MP با دوخت مستقیم فیبرهای اسلینگ، فاز اول را بازسازی کرده و مشابه فوندوپلیکاسیون آندوسکوپیک عمل می‌کند. برخلاف ARM-P که یک‌سوم تا دوسوم مخاط منحنی کوچک معده را برمی‌دارد، AR-MP فیبرهای عضلانی را هدف قرار داده و دریچه معده‌ای‌مروی را با دقت بیشتری بازسازی می‌کند. این روش با مشاهده مستقیم فیبرهای اسلینگ حین عمل، اثربخشی درمانی بالایی را تضمین می‌کند.

مزایا و چالش‌های فنی AR-MP
AR-MP مزایای متعددی دارد:
•    اثربخشی فوری: بهبود علائم و امکان قطع داروهای سرکوب اسید در کوتاه‌مدت.
•    غیرتهاجمی: روش آندوسکوپیک با حداقل عوارض نسبت به جراحی.
•    بازسازی طبیعی: تقویت مکانیسم ضدرفلاکس فیزیولوژیک با دوخت فیبرهای اسلینگ.
با این حال، چالش‌هایی نیز وجود دارد:
•    پیچیدگی فنی: لایه عضلانی معده ضخیم‌تر و مخاط آن کمتر انعطاف‌پذیر است، که دوخت زخم‌های بزرگ پس از ESD را دشوار می‌کند. EHS با ELT این مشکل را حل کرده، اما نیاز به مهارت بالا دارد.
•    زمان‌بر بودن: زمان عمل (150 دقیقه) طولانی‌تر از ARM-P است، عمدتاً به دلیل بخیه دستی. پیشرفت در ابزارهای آندوسکوپیک می‌تواند این محدودیت را کاهش دهد.
•    نیاز به مطالعات بیشتر: تجربه بالینی محدود به موارد اولیه است و نیاز به داده‌های بلندمدت برای ارزیابی پایداری اثرات درمانی دارد.
در این مورد، بسته شدن مخاط انجام نشد، زیرا دوخت لایه عضلانی، مخاط را به حالت نزدیک به بسته می‌رساند و بسته شدن اضافی زمان و هزینه غیرضروری تحمیل می‌کرد. این تصمیم همچنین ارزیابی دقیق اثربخشی میوپلاستی را بدون تأثیر بسته شدن مخاط ممکن ساخت.
چشم‌انداز آینده
AR-MP به‌عنوان روشی نوآورانه، پتانسیل تبدیل شدن به استانداردی در درمان GERD مقاوم را دارد. پیشرفت در تکنیک‌های EHS و ابزارهای آندوسکوپیک، مانند سوزن‌گیرهای پیشرفته یا بخیه‌های مداوم، می‌تواند زمان عمل را کاهش داده و کاربرد آن را گسترده‌تر کند. مطالعات بالینی با نمونه‌های بزرگ‌تر و پیگیری‌های بلندمدت برای تأیید اثربخشی، ایمنی و دوام نتایج ضروری هستند. مقایسه AR-MP با سایر روش‌های آندوسکوپیک (مانند ARM-P) و جراحی‌های سنتی (مانند فوندوپلیکاسیون لاپاروسکوپیک) می‌تواند جایگاه آن را در الگوریتم درمانی مشخص کند.

نتیجه‌گیری
میوپلاستی ضدرفلاکس (AR-MP) یک تکنیک آندوسکوپیک پیشگام است که با دوخت مستقیم فیبرهای اسلینگ دوجانبه، مکانیسم ضدرفلاکس طبیعی را بازسازی می‌کند. این روش در یک بیمار 60 ساله با GERD مقاوم، بهبود قابل‌توجه علائم، ارتقای طبقه‌بندی هیل از 3 به 1 و افزایش فشار داخل معده‌ای به الگوی صعودی را به همراه داشت. AR-MP امکان قطع داروهای سرکوب اسید را فراهم کرد و درمانی غیرتهاجمی با اثربخشی فوری ارائه داد. با وجود چالش‌های فنی مانند زمان‌بر بودن و نیاز به مهارت بالا، پیشرفت‌های آینده در ابزارها و تکنیک‌ها می‌تواند این روش را به گزینه‌ای استاندارد تبدیل کند. تحقیقات بیشتر برای تأیید اثربخشی بلندمدت و گسترش کاربرد بالینی AR-MP ضروری است. این تکنیک نویدبخش تحولی در مدیریت بیماران مبتلا به GERD مقاوم است.
پایان مطلب/.