به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در این مطالعه محققین دریافتند که درمان های استاندارد برای ملانومای متاستازیک برای فاکتور رشدی به نام نودال(Nodal) موثر نیست. هم چنین این مطالعه نشان داد که درمان های ترکیبی که از آنتی بادی های ضد نودال و داروی DTIC استفاده می کنند، یک جایگزین امیدوارکننده هستند. مطالعات قبلی نشان داده است که نودال برای تکوین جنینی انسان بسیار مهم است و در ایجاد ملانومای متاستازیک نیز نقش دارد. آن ها در ابتدا رده های سلولی ملانومایی مختلف را با DTIC تیمار کردند. آن ها کشف کردند که سلول های بیان کننده نودال نه تنها بعد از درمان باقی می مانند، بلکه تعداد آن ها نیز افزایش می یابد. به طور قابل توجه، جمعیت های باقی مانده از سلول های توموری که به طور وسیع به وسیله DTIC تحت تاثیر قرار نمی گیرند، نودال مثبت هستند. گام بعدی تست کردن این مطلب بود که آیا ترکیب ضد نودال و درمان DTIC می تواند برای مبارزه با نودال موفق باشد یا خیر. آن ها دریافتند که استفاده از غلظت پایین DTIC در ترکیب با غلظت پایین آنتی بادی ضد نودال، موجب القای مرگ سلول و کاهش رشد سلولی می شود. سلول های توموری بسیار به این فاکتور رشد وابسته هستند، و اگر از آن ها گرفته شود، آن ها خواهند مرد. در هر زمان، 20 تا 30 درصد سلول های تومور ملانوما، نودال را بیان می کنند. قدرت آن ها برای افزایش تکثیر سلولی حتی می تواند به سلول های مجاور هم که این فاکتور رشد را تولید نمی کنند سرایت کند. این محققین شروع به بررسی این مطلب کردند که بدانند که آیا سایر درمان های ملانومای موجود روی نودال اثر می گذارد و اگر این گونه نیست، تعیین کنند آیا این درمان ها در ارتباط با آنتی بادی های ضد نودال در روشی مشابه با DTIC عمل می کنند یا خیر. آن ها آزمایش های اولیه را برای تست یک درمان که B-RAF را مهار می کند انجام دادند، B-RAF موتاسیونی است که در بخشی از تومورهای ملانومایی وجود دارد. آن علیه نودال عمل نمی کند ولی به صورت ترکیبی این عمل را انجام می دهد. اگر محققین بتوانند یک آنتی بادی ضد نودال را ایجاد کنند که در انسان عمل می کند، درمان ترکیبی می تواند منجر به نتایج بهتری برای بیماران مبتلا به ملانومای متاستازیک شود.

پایان مطلب/