به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در این مطالعه جدید محققین گزارش کرده اند که چگونه سلول های بنیادی بوسیله محیط پیرامونی شان تحت تاثیر قرار می گیرند. محققین دریافته اند که یک آنزیم که در مکانی که سلول های بنیادی وجود دارد موجود است می تواند به پرورش مقادیر فراوان تر این سلول ها با حفظ کردن آن ها در مرحله اصلی و اولیه شان کمک کند و سایر سلول ها را نیز ترغیب می کند که ویژگی های تخصصی شان را از دست بدهند و به سلول های بنیادی تبدیل شوند.  نتایج نشان می دهد که آنزیم آمینوپپتیداز در نیچ سلول های بنیادی( در اینجا در بافت بیضه ای مگس های سرکه) می تواند هر دو فعالیت گفته شده را انجام دهد. با این حال، این که نیچ چگونه این عمل را انجام می دهد نامشخص است. این آنزیم در این نقطه موجب می شود که تعداد بیشتری از سلول های تخصص یافته به سلول های بنیادی تبدیل شوند و پیشنهاد می کند که این تغییر سرنوشت سلولی به سیگنال هایی از مکان طبیعی وجود سلول های بنیادی نیاز دارد و به صورت تصادفی نیست. این نتایج می تواند کاربردهای پزشکی داشته باشد زیرا اگر این تغییر سرنوشت سلولی به صورت رندوم صورت گیرد می تواند منجر به بیماری و سرطان شود. این مطالعه روی مگس های سرکه فوکوس کرده است زیرا آن ها در سه چهارم ژن هایشان مشابه انسان هستند و در نتیجه آن ها مدل مناسبی برای تحقیقات می باشند. و در این مطالعه روی بیضه فوکوس شده است زیرا سلول های بنیادی هم در بیضه مگس سرکه و هم در بیضه انسان یافت می شوند. به دلیل این که سلول های بنیادی می توانند به سلول های خاصی تخصص و تمایز یابند، امیدواری زیادی وجود دارد که از آن ها برای جایگزینی بافت آسیب دیده استفاده شود. سلول های بنیادی دهه هاست که از طرق محدودی مانند پیوند مغز استخوان برای درمان بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرند. به هر حال سوالی که وجود دارد این است که آیا فعالیت نیچ و آنزیم گزارش شده در این مطالعه می تواند برای دستکاری سلول های بنیادی و حصول به راه های تمایزی بهتر مورد استفاده قرار گیرد یا خیر. کار و راه زیادی در پیش است.

پایان مطلب/