به گزارش بنیان به نقل ازstemcellportal، برای حل این مشکل محققین در آزمایشگا دارل کوتون به بررسی مسیرهای دخیل در تمایز تیروئیدی که می توانند به ایجاد و رشد بافت تیروئیدی دارای عملکرد کمک کنند پرداخته اند. در این مطالعه آن ها دریافته اند که مسیرهای سیگنالینگ BMP4 و FGF2 برای تخصصی شدن سلول های تیروئیدی ضروری هستند و سلول های فولیکولار تیروئیدی را تولید کرده اند که قادر به تولید هورمون های تیروئیدی و نجات موش مدل شده برای هیپوتیروئیدیسم هستند. این مطالعه نشان داده است که تحریک مسیرهای مشابه می تواند پیش سازی های تیروئیدی انسانی را از سلول های بنیادی پرتوان القایی طبیعی و یا مشتق از بیمار تولید کند. در مطالعات گذشته محققین با بیش بیان کردن(overexpression) برخی فاکتورهای رونویسی موفق به تولید سلول های اپی تلیالی تیروئیدی دارای عملکرد شده بودند، اما در این مطالعه جدید محققین از یک پروتکل استفاده کرده اند که نیازمند استفاده از سروم و سلول های فیدر نیست. آن ها دریافتند که افزایش سیگنالینگ های BMP4 و FGF2، جمعیت کوچکی از سلول های اندودرمی را ایجاد می کند که دو مارکر تیروئیدی مهم به نام های Nkx2-1 و Pax8 را بیان می کنند که نشان دهنده این است که آن ها سلول های پیش ساز تیروئیدی هستند. افزودن TSHو دگزامتازون به این سلول ها موجب بلوغ این سلول ها به سلول های تیروئیدی می شود که قادر به متابولیسم ید و بیوسنتز هورمون های تیروئیدی هستند. زمانی که این سلول ها در شرایط سه بعدی کشت داده شدند، ژن های تیروئید شروع به افزایش بیان کردند و شروع به ایجاد کلاسترهای سلولی شبه فولیکول های تیروئیدی کردند که ساختار، الگوی بیان ژن و عملکرد شبه تیروئیدی داشتند. محققین این ارگانوئیدها را به زیر کپسول کلیوی موش ها پیوند کردند و مشاهده کردند که تمام فعالیت های تیروئیدی را به خوبی انجام می دهد. این ارگانوئیدهای تیروئیدی ساختار، فنوتیپ و سنتز هورمون های تیروئیدیشان را حفظ کردند و به دنبال پیوند آن ها هیچ گونه تراتومایی نیز شکل نگرفت. هر چند این آزمایش ها و پروتکل ها در مورد مدل موشی تست شده است اما محققین توانسته اند سلول های پیش ساز تیروئیدی را هم از سلول های بنیادی جنینی انسان و هم سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی تولید کنند. گام بعدی این مطالعه تست ارگانوئیدهای انسانی از نظر ایمنی و کارایی برای بیماران انسانی خواهد بود.

پایان مطلب/