به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، پیشرفت ها در مطالعات سلول های بنیادی این امر را ممکن ساخته است تا سلول های پوست بیماران را به سلول های قلبی، کبدی، کلیوی و ... تبدیل کنیم. آن ها امیدوارند روزی از این سلول ها برای جایگزینی اندام ها یا بافت های از دست رفته استفاده کنند. هر چند پیوند موفقیت آمیز این سلول ها با بیماران خود چالشی بزرگ محسوب می شود. اینک تیمی از محققین در سان فرانسیسکو در مطالعات موشی نشان داده اند که امکان تولید سلول های کبدی جدید درون خود اندام وجود دارد و در نتیجه پیوند سلول و یکپارچه شدن آن ضرورتی نخواهد داشت. مزیت این تکنیک این است که می توان سلول های بیمار درون بافتی مانند کبد را نیز به سلول های سالم تبدیل کرد. مطالعات پیشین کوکتیلی از پروتئین های تنظیم کننده ژن را شناسایی کرده بود که می توانند سایر سلول ها را به هپاتوسیت های کبدی تبدیل کنند اما محققین به دنبال راهی بودند که این پروتئین ها را به میوفیبروبلاست های منشا سیروز منتقل کنند. بعد از سال ها مطالعه، آنها زیرنوعی از ویروس های مرتبط با آدنو(AAV) را شناسایی کرده اند که می توانند به طور تخصصی میوفیبروبلاست ها را آلوده کنند. آن ها به این دلیل روی AAVها فوکوس کردند که مطالعات ژن درمانی انسانی با استفاده از آن ها حاکی از بی خطر و موثر بودن آن ها بوده است. در مطالعه ای  روی موش مبتلا به بیماری کبدی، آن ها نشان دادند که ویروس های بارگیری شده با این کوکتیل می توانند میوفیبروبلاست ها را آلوده کرده و آن ها را به هپاتوسیت های دارای عملکرد تبدیل کنند. تعداد سلول های حاصل تقریبا اندک بود(یک درصد همه هپاتوسیت ها)، اما همین میزان اندک نیز برای کاهش فیبروز و بهبود عملکرد کبد کافی است. به نظر می رسد که این روش ویروسی در تبدیل میوفیبروبلاست های انسانی به هپاتوسیت های دارای عملکرد موثر باشد. این نتایج جدید پیشنهاد می کند که در مورد فیبروز کبدی، این روش جدید می تواند موجب بهبود موثرتر و با ثبات تر عملکرد کبدی در مقایسه با روش های پیوندی یا سلول درمانی شود.

پایان مطلب/