تاریخ انتشار: دوشنبه 08 خرداد 1396
دخالت دو واریته ژنتیکی در تکوین دریچه آئورت دو لتی(دو لنگه ای)

  دخالت دو واریته ژنتیکی در تکوین دریچه آئورت دو لتی(دو لنگه ای)

در مطالعه ای جدید محققین به بررسی این امر پرداخته اند که چرا در بیماران مبتلا به نقص های مادرزادی قلبی شایع مربوط به دریچه آئورت دو لتی، این در دریچه به خوبی شکل نمی گیرد. آن ها دریافته اند که دو واریته ژنی در این امر دخالت دارند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، دریچه آئورت دو لتی یا دو لنگه ای(BAV) تا حدی وراثتی است و بسیاری از محققین به دنبال این هستند که دریابند که چه بخشی از ژنوم و DNA ما در تکوین و یا پاتولوژی مربوط به این دریچه دخالت دارند.

در مطالعه ای جدید محققین در مرکز تحقیقات قلب و عروق فرانکل با استفاده از تکنولوژی جدید تولید سلول های بنیادی القایی و ویرایش ژنوم به تشریح مناطق ژنومی مربوط به ایجاد مشکلات دریچه آئورت دولتی پرداخته اند. بیمارانی که دچار مشکل مربوط به این دریچه هستند، دریچه های آئورتی دارند که تنها دو لت یا لنگه دارند(به جای داشتن سه لت). این امر موجب می شود که عملکرد دریچه های قلبی آن ها در زمان پمپ کردن خون اکسیژن دار از قلب به درون آئورت برای رساندن به سایر بخش های بدن با کارایی کامل صورت نگیرد. این شرایط با مشکلات مختلفی مانند دریچه های نازک(استنوزیس آئورتی)، درچه های نشت کننده و عفونت دریچه ها و یا انوریسم آئورتی همراه است.

در مطالعه وسیعی که محققین انجام داند، 466 مورد فرد مبتلا به BAVو 4660 فرد سالم را اسکن کردند. آ نها سلول های سفید خونی آن ها را گرفته و آن ها را به سلول های بنیادی القایی بازبرنامه ریزی کردند و برای مطالعه عملکرد واریته های مختلف ژنی مورد غربالگری های ژنتیکی قرار دارند.

آن ها دو واریته ژنتکی را شناسایی کردند که هر دو روی یک فاکتور رونویسی قلبی کلیدی موسوم به GATA4 اثر می گذازند. پروتئین GATA4 برای تکوین قلب و عروق در رحم ضروری است و موتاسیون های GATA4 با مشکلات مربوط به نقص های قلبی عروقی همراه است. یکی از این واریته های ژنی شناسایی شده پروتئین کد کننده این ژن را تغییر می دهد و دیگری سطح بیان تشکیل GATA4 را طی تشکیل دریچه آئورت تغییر می دهد. این تغییرات موجب اختلالاتی طی گذار اندوتلیالی-مزانشیمی می شوند که مرحله ای حیاتی در تکوین دریچه آئورتی است. درک این مکانیسم ها که چگونه تغییرات ژنتیکی در ناحیه هایی از ژنوم منجر به ایجاد این بیماری می شود، می تواند به طراحی روش های درمانی هدفمندتر برای این بیماری کمک کننده باشد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه