تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 16 خرداد 1396
تکنیک جراحی جدیدی که راه را برای احیای اندام های ناکارامد و بدون عملکرد هموار می کند

  تکنیک جراحی جدیدی که راه را برای احیای اندام های ناکارامد و بدون عملکرد هموار می کند

با سوراخ کردن سلول های کبدی با پالس های الکتریکی، محققین در دانشگاه سان فرانسیسکو راه کاملا جدیدی را برای پیوند سلول ها به اندام برای درمان بیماری ها نشان داده اند. از آن جایی که تکنیک مذکور محیط مناسبی را برای سلول های استفاده شده طی درمانی ایجاد می کند، می تواند شدیدا بقای سلول های پیوند شده به اندام هایی مانند کبد، قلب و کلیه نارس را افزایش دهد و روزی مشکلات مربوط به کمبود اندام اهدایی را مرتفع سازد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، موفقیت سلول درمانی  ها به نحوه زنده ماندن سلول های جدید در اندام هدف و تکثیر آن ها در منطقه مورد نظر بستگی دارد اما به نظر می رسد که زنده ماندن سلول های جدید همیشه در بافت میزبان بسیار مشکل بوده است.

در مطالعه ای جدید که در مراحل ابتدایی آن قرار دارد، دکتر چانگ و همکارانش در دپارتمان جراحی UCSF محیط مناسبی برای سلول های جدید فراهم کرده اند. آن ها با استفاده از تکنیکی جدید به نام الکتروپوریشن برگشت ناپذیر یا IRE برای کشتن بخشی از سلول های کبدی با پالس های الکتریکی میکروثانیه ای استفاده کردند که منجر به ایجاد یک پاکت یا فضا برای پیوند سلول های جدید درون اندام با حداقل آسیب ناخواسته می شود. چانگ و همکارانش IRE را برای جایگاهی انتخاب شده از کبد موشی که تحت بیهوشی بود استفاده کردند تا فضای را برای پیوند سلول ها به اندام ایجاد کنند. پالس های الکتریکی به بخش مورد نظر وارد شد و به هیچ کدام از ساختارهای حیاتی بین سلول ها مانند ماتریکس خارج سلولی آسیب نرساند. روش IRE، کمترین التهاب و اسکار را دربافت هدف ایجاد می کند و مهمترین دلیل برای تثبیت سلول های جدید است. التهاب معمولا معمولا موجب ایجاد بافت اسکار به عنوان بخشی از فرایند بهبودی می شود و این محیط برای سلول های جدید اصلا مناسب نیست. این مطالعه نشان داده است که IRE، می تواند سلول های اندام ها را بدون القای التهاب بکشد و محیط یا نیچی را ایجاد کند که برای سلول های جدید و ساکن شدن آن ها مناسب است. به نظر می رسد که این نیچ برای پیوند شدن و یکپارچه شدن موثر سلول های جدید ضروی است.

بعد از اعمال IRE، محیط مناسبی در کبدهای موش ها ایجاد شد، چانگ و همکارانش کلاسترهای مربوط به هپاتوسیت را وارد این فضا کردند و مشاهده کردند که هپاتوسیت ها کلونی های سالمی را ایجاد کردند که تا بعد از دو هفته که ارزیابی ها صورت گرفت هنوز وجود داشتند. محققین براین باورند که این تکنیک می تواند به عنوان یک روش پیوند سلول های بنیادی با حداقل تهاجم و ضرر برای اندام هایی که دچار مشکل یا نقصان در نوعی از سلول های خاص شان هستند استفاده شود.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه