به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این محققین نشان داده اند که سلول ها توانایی حس کردن سفتی محیط شان را دارند و توانایی شان برای حرکت به این محیط بستگی دارد. این محیط از محیط سفت مانند بافت استخوانی تا بافتی نرم مانند بافت چربی متغیر است  و محیط های متوسطی مانند بافت عضلانی را نیز در بر می گیرد. محققین دانشگاه مینه سوتا براین باورند که اگر بتوانیم سلول های سرطانی را فریب دهیم که باور کنند که محیط پیرامون آن ها محیط مناسبی برای مهاجرت نیست می توانیم از پراکنش سلول های سرطانی جلوگیری کنیم. اگر بخواهیم روی دیگر سکه را هم ببینیم می توانیم بگوییم که می توان از این ویژگی ها برای طب بازساختی نیز استفاده کنیم. در این مطالعه دکتر Odde و همکارانش از سلول های سرطان مغزی و هم چنین سلول های مغزی طبیعی مشتق از مغز جنینی جوجه استفاده کرده و آن ها را در شش محیط با سفتی های مختلف کشت دادند و اثر دو داروی سرطانی مختلف را نیز روی حرکات سلولی بررسی کردند. آن ها مشاهده کردند که سلول های سرطانی، محیط های سفت تر را ترجیح می دهند و این را با مدل سازی های کامپیوتری شان نیز ثابت کردند. زمانی که محیط به اندازه کافی سفت باشد(مانند یک مسیر هموار)، سلول های سرطانی با سرعت بیشتری شروع به مهاجرت می کنند. در ادامه آن ها نشان دادند که استفاده از دو داروی ضد سرطانی می تواند موتور سلول ها را هدف قرار داده و مانع از حرکت آن ها در مسیر مهاجرتی و متاستازی شان شوند. هر چند این مطالعه در مدل های موشی صورت گرفته است اما محققین به دنبال تولید داروهایی هستند که این مسیرهای مهاجرتی سلولی را در انسان هدف قرار دهند و مانع از پراکنش سرطان در محیط هایی شوند که برای متاستازشان مناسب هستند.

پایان مطلب/