تاریخ انتشار: دوشنبه 12 تیر 1396
تولید آستروسیت های مغزی از سلول های بنیادی پرتوان القایی

  تولید آستروسیت های مغزی از سلول های بنیادی پرتوان القایی

نورون ها همواره مورد توجه محققین علوم اعصاب بوده اند و دلیل ان هم واضح است آن ها بازیگران اصلی فرایندهای عصبی هستند. اما مطالعه ای جدید نشان داده است که سلول های پشتیبان ستاره ای شکل به نام آستروسیت ها، بیش از آن چه پیش از این تصور می شد در بافت عصبی نقش دارد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، محققین در انستیتو سالک روش جدیدی از تولید آستروسیت ها از سلول های بنیادی را گزارش داده اند که می تواند راه را برای تحقیق در زمینه بیماری های التهابی عصبی باز کند. پروتکلی که این محققین در مجله Stem Cell Reports به چاپ رسانده اند راهی سریع تر و موثرتر را برای تولید آستروسیت ها به منظور تحقیقات مغزی ارائه می دهد و می تواند به ایجاد درمانی برای بیماری هایی مانند سکته، آلزایمر و اختلالات روانی منجر شود.

از آن جایی که التهاب نقش پر رنگی در بسیاری از مشکلات و بیماری های مغزی بر عهده دارد، درک بهتر آستروسیت ها و نحوه برهمکنش آن ها با سایر انواع سلول ها در مغز می تواند سر نخ های مهمی را در مورد دلایل اختلالات مغزی ارائه دهد. آستروسیت ها نقش مهمی در پشتیبانی از سایر سلول های مغزی بویژه نورون ها دارند و در زدودن مواد زاید، حفظ جریان خون مغزی و التهاب نقش دارند.

در حال حاضر، روش های موجود برای تولید این سلول ها از سلول های بنیادی، زمان بر بوده و کارایی کمی در ایجاد آستروسیت های دارای عملکرد دارد. اما محققین انستیتوسالک راه موثری را برای ایجاد آستروسیت ها ارائه کردند و نشان داده اند که این آستروسیت ها به التهاب حساس بوده و عملکردی بسیار شبیه آستروسیت های واقعی مغز دارند. این آستروسیت ها این قابلیت را دارند که به خوبی با نورون های مغزی برهمکنش کنند. آن ها توانسته اند که طی پروتکلی مرحله به مرحله که حدود شش هفته طول می کشد، با افزودن کوکتیلی از فاکتورهای رشد، سلول های بنیادی پرتوان انسانی القایی مشتق از افراد مختلف(بیمار یا سالم) را به آستروسیت تبدیل کنند. یکی از مزیت های این روش این است که می توان سلول های پیش ساز آستروسیتی تولید شده را فریز کرد و در زمان نیاز دفریز و تکثیر کرد و مورد استفاده قرار داد. تست های آزمایشگاهی نشان داده است که این آستروسیت ها به خوبی به نوروترانسمیترهای گلوتامات و کلسیم پاسخ می دهند و در پاسخ به سیتوکین های التهابی، سیتوکین های خاص خودشان را آزاد می کنند. یک مزیت استفاده از این روش این است که می توان سلول های بنیادی پرتوان القایی را از هر فردی با هر بیماری عصبی گرفته و از آن برای تولید آستروسیت های همان فرد استفاده کرد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه