به گزارش بنیان به نقل از ايسنا، «دانگ شين» از دانشگاه «اموري» و «مارک داويس» از موسسه فناوري کاليفرنيا اين مطالعات را انجام داده‌اند. داروهايي که بر مبناي فناوري siRNA هستند، براي متوقف کردن توليد پروتئين‌هاي خاصي که در بيماري‌هايي نظير سرطان دخالت دارند، طراحي مي‌شوند.

دکتر «داويس» و همکارش مدت مديدي است در تلاشند تا از نانوذراتي که تومورها را هدف مي‌گيرند، براي محافظت مولکول‌هاي siRNA در مقابل تخريب استفاده كرده و آنها را در جايي از بدن که مورد نياز است، انتقال دهند.

گروه دکتر «داويس» در گذشته نانوذره‌اي طراحي کرده بود که يک عامل siRNA که پروتئيني به نام RRM2 را هدف مي‌گيرد را درون خود حمل مي‌کند. اين محققان براي افزايش تاثيرگذاري اين ذرات عليه سرطان سر و گردن در اين مطالعه با گروه دکتر «شين» يک گروه تحقيقاتي تشکيل داده‌اند. زماني که RRM2 در اين نوع تومور تحريک شود، نقش فعالي را در توسعه سرطان و مقاومت در برابر دارو ايفا مي‌كند.

آزمايش‌هاي اوليه بر روي سلول‌هاي سرطان سر و گردن که در ظرف کشت پرورش يافته‌اند، نشان مي‌دهد که اين ساختار وارد سلول‌هاي تومور شده و در نتيجه رشد آنها را متوقف كرده است.

اين پژوهشگران نتايج مشابهي را در استفاده دارو بر روي سلول‌هاي كشت شده سرطان ريه مشاهده كرده‌اند. آنها بر اساس اين يافته‌ها نانوذرات حامل siRNA خود را در مورد سرطان سر و گردن انسان بر روي موش بعنوان مدل آزمايش كرده‌اند.

يك بار تزريق دارو موجب توقف توليد RRM2 به مدت حداقل 10 روز و حضور نانوذره درون تومور به مدت سه روز مي‌شود. چهار بار تزريق در طول 10 روز موجب نابودي مقدار قابل‌ توجهي از سلول‌هاي سرطاني و كاهش چشمگير پيشرفت تومور مي‌شود.

اين پژوهشگران تاكيد كرده‌اند كه در طول درمان هيچ گونه اثرات مضر يا تغييراتي در وزن بدن مشاهده نكرده‌اند. آنها همچنين نشان داده‌اند كه اين دارو هيچ اثري بر توليد RRM2 در كبد ندارد.

اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در «Journal of Controlled Release» منتشر کرده‌اند.

پایان مطلب/