به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یک ژن در مگس سرکه به نام Hippo و همولوگ های آن در پستانداران به طور کلی تکثیر سلولی را محدود می کنند و اندازه اندام را محدود می کنند. زمانی که مگس سرکه دارای موتاسیون در Hippo یا سایر ژن های دخیل در مسیر Hippo باشد، نتیجه این امر ایجاد ناهنجاری های فرارشدی به صورت بالج های شبه هیپوپوتاموسی است. در انسان، مسیر Hippo در تشکیل سلول های بنیادی جنینی، سرکوب رشد سرطانی و هم چنین رشد ترمیمی و ترمیم زخم دخیل است. در مطالعه روی مگس سرکه محققین در Emory دریافته اند که رشد غیرطبیعی القا شده به وسیله اختلال مسیر Hippo به ژن هایی بستگی دارد که به هورمون استروئیدی اکدیسون پاسخ می دهند. اکدیسون معادل استروژن، تستوسترون و سایر هورمون های استروئیدی در پستانداران است. در لارو مگس سرکه، اکدیسون موجب شروع متامورفیز می شود. اکدیسون مختص به جنس نیست اما با مکانیسمی مشابه هورمون های استروئیدی عمل می کند. محققین کشف کرده اند که زمانی که مسیر Hippo به صورت کنترل نشده در می آید، نتیجه آن رشد اضافی دیسک های ایمجینال است که به پروتئین های دخیل در پاسخ به اکدیسون بستگی دارد. ژن های که به وسیله ترکیب Hippo و سیگنال اکدیسون در تومورهای دیسک های ایمجینال فعال می شوند معمولا تنها در سلول های بنیادی ژرمینال روشن می شوند که در سیستم تولید مثلی مگس سرکه وجود دارند. فعالسازی این فاکتورهای سلول های بنیادی ژرمینال به وسیله مسیر Hippo احتیاج به ژن های پاسخ دهنده به اکدیسون دارد. محققین دریافته اند که در زمان فعالسازی مسیر Hippo، پروتئینی به نام Yorkie به درون هسته سلول  مهاجرت می کند و موجب روشن شدن ژن های مرتبط به رشد می شود. محققین دریافته اند که Yorkie تنها در برنامه رشد تکوینی تومورهای دیسکی نقش ندارد، بلکه قادر به روشن کردن یک برنامه اکتوپیک است کخ تنها در سلول های بنیادی ژرمینال مشاهده می شود. از آن جایی که این پروتئین های اغلب در سرطان های انسانی بیش بیانی دارند، محققین تصور می کنند که این یافته ها می تواند در مطالعات آینده سرطان و سلول های بنیادی سرطانی در انسان کاربرد داشته باشند.

پایان مطلب/