به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، امروزه سلول های بنیادی به صورت یکی از ابزارهای مهم در زمینه پزشکی بازساختی درآمده اند. این سلول ها به دلیل پتانسیل تمایزی بالایی که دارند می توانند برای ترمیم بافت ها و اندام های مختلف مورد استفاده قرار بگیرند اما تولید نوع صحیح سلول های بنیادی با استفاده از روش های استاندارد خود با چالش های وسیعی همراه است. محققین EPFL توانسته اند ژلی را تولید کنند که می تواند با فشرده کردن(Squeezing) سلول های بنیادی درون یک ژل سه بعدی، توانایی بازبرنامه ریزی کردن آن ها را افزایش دهد. محققین می گویند که این تکنیک جدیدی می تواند به آسانی موجب افزایش تولید سلول های بنیادی برای کاربردهای مختلف شود. سلول های بنیادی از همان بدو شناسایی شدیدا مورد استقبال محققین و پزشکان قرار گرفته اند اما در این میان سلول های بنیادی پرتوان القایی یا iPSCها جایگاهی ویژه دارند. این سلول ها حاصل بازبرنامه ریزی سلول های تمایز یافته هستند و از طرف دیگر توانایی بالایی در تولید انواع سلول ها دارند. روش های تولید این سلول های بازبرنامه ریزی شده از محیط های دو بعدی استفاده می کنند که به نوعی نمی توانند ویژگی های سه بعدی بدن را تداعی کنند. برای حل این مشکل محققین EPFL از یک سیستم کشت سه بعدی استفاده کرده اند. سلول های بیان کننده فاکتور های بازبرنامه ریزی کننده درون یک ژل حاوی فاکتورهای رشد طبیعی قرار گرفتند. نکته جالب در این مورد این بود که محققین تنها قصد داشتند که محیط بدنی را برای سلول ها شبیه سازی کنند اما مشاهده کردند که فرایند بازبرنامه ریزی سلولی نیز تحت الشعاع محیط پیرامونی(ژل) قرار گرفت. آن ها دریافتند که با استفاده از محیط این ژل و تنظیم سفتی و نرمی آن، می توانند سلول های بنیادی را به صورت سریع تر و موثرتری در مقایسه با روش های مرسوم بازبرنامه ریزی کنند. به نظر می رسد که ژل نیروهای مختلفی را روی سلول ها اعمال می کند، بويژه این که به نوعی آن ها را فشرده می سازند. در واقع به نظر می رسد که این محیط سه بعدی ایجاد نیروهای مکانیکی می کند که به همراه فاکتورهای ژنتیکی و شیمیایی موجب تبدیل آسان تر سلول ها به سلول های بنیادی می شوند. یکی از نقاط قوت این روش این است که می تواند روی مقادیر انبوهی از سلول ها به کار برده شود و در نتیجه میزان بیشتری از سلول در مقیاس صنعتی تولید شود.

پایان مطلب/