به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این روش از یک طراحی جدید کایمرای DNA‌ و small DNA به همراه یک عامل کنتراستی استفاده می کند که به آنتی بادی ها اجازه عبور از غشای سلولی را می دهد. در صورتی که این اتفاق بیافتد می تواند جزئیات بسیار بیشتری از بافت مورد نظر بدست آورد. این امر می تواند به طور معناداری روی استفاده از ژن درمانی و سلول بنیادی درمانی و هم چنین تشخیص و درمان بهتر سرطان، آلزایمر، عفونت های ویروسی، ایدز و ... اثر بگذارد. برای رسیدن به این پیشرفت، محققین از سه گروه موش استفاده کردند. در اولین گروه موش ها کایمرای کاملی را دریافت کردند که شامل آنتی بادی های ردوپسین متصل به یک عامل گزارشگر و small DNA بود. در گروه دوم موش ها کایمرای فاقد DNA را دریافت کردند و در گروه سوم موش ها شبکیه آسیب دیده و میزان کمی ردوپسین داشتند. در اولین گروه آنالیزهای MRI و TEM حاکی از وجود کایمرا در شبکیه بود. جذب و هدف قرار دادن کایمرای کامل نیز در گروه سوم و اول مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج نشان داد که سومین گروه میزان بازجذب کایمرای کمی داشت.

پایان مطلب/