به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، ده دانشجوی مهندسی پزشکی سعی داشته اند که به عنوان بخشی از پروژه ای که بوسیله کمپانی های پزشکی حمایت می شود، روشی را برای ریکاوری بهتر بیماران از زخم های ارتوپدیک مانند پارگی های لیگامنت و تاندون طراحی کنند. استفاده از نخ های بخیه ای که ناقل سلول های بنیادی به جایگاه آسیب هستند، راهی که جراحان زخم ها را ترمیم می کنند، تغییر نمی دهد اما وجود این سلول های بنیادی می تواند به طور معناداری فرایند بهبود را سرعت بخشیده و افزایش دهد. از آن جایی که این سلول های بنیادی از خود بیماران گرفته می شوند، دچار رد پیوند نمی شوند. این سلول های بنیادی که از مغز استخوان لگن بیماران مشتق می شود، با استفاده از یک ماشین به درون نخ های جراحی تابیده می شوند. سپس از این نخ ها برای جراحی های معمولی مانند تاندون پاره شده یا سایر زخم های جراحی استفاده می شود. این سلول های بنیادی در نهایت با بافت تاندون یا غضروف در می آمیزند و فاکتورهای رشدی را تولید می کنند که فرایند ترمیم را تسریع می کنند و التهاب را کاهش می دهند.

پایان مطلب/