به گزارش بنیان به نقل ازmeidcalxpress، غده هیپوفیز تنظیم کننده اصلی تولید هورمون در بدن است و هورمون هایی را آزاد می کند که برای رشد استخوان و سایر بافت ها، متابولیسم، عملکردهای تولید مثلی، پاسخ به استرس و ... حیاتی هستند. کم کاری هیپوفیزی می تواند به دلیل تومور، نقص های ژنتیکی، ترومای مغزی، ایمنی و بیماری های عفونی اتفاق بیافتد. در حال حاضر گزینه های درمانی موجود برای بیمارانی که از کم کاری هیپوفیز رنج می برند، زیاد بهینه نیست. از آن جایی که محققین بسیاری در صدد استفاده از پیوند های سلولی و سلول های تولید کننده هورمون مشتق از سلول های بنیادی پرتوان برای جبران این بیماری بوده اند، این مطالعه در انستیتو کترینگ نیز همین راه را دنبال کرده اند.

اخیرا محققین توانسته اند سلول های هیپوفیزی را از سلول های بنیادی پرتوان انسانی و به صورت کشت ارگانوئید تولید کنند. این ارگانوئیدها سازماندهی سه بعدی غده هیپوفیز در حال تکوین را شبیه سازی می کنند. با این حال این روش پیچیده بوده، کارایی لازم را ندارد، سیگنال های سلولی در آن به خوبی تعریف نشده اند، تکرار پذیر نیستند و از آن ها نمی توان برای بالین و درمان استفاده کرد.

در این مطالعه در انستیتو کترینگ، دکتر زیمر و همکارانش به جای شبیه سازی سازماندهی سه بعدی و پیچیده غده هیپوفیز در حال تکوین، از روشی استفاده کردند که طی آن در زمان بندی دقیق، سلول های بنیادی پرتوان القایی در معرض سیگنال های سلولی خاصی قرار می گیرند که نقش مهمی در تکوین این اندام حیاتی دارند. استفاده از این روش منجر به تولید مقادیر بیشتر سلول های هیپوفیزی می شود که کارایی به مراتب بیشتری در مقایسه با سلول های تولید شده از روش های قبلی دارند. این سلول ها می توانند در پاسخ به هر محرک یا سیگنالی، مقادیر مختلفی از هورمونی خاص را تولید کنند. زمانی که محققین این سلول ها را به رت هایی که غده هیپوفیز آن ها از طریق جراحی برداشته شده بود پیوند کردند، این سلول ها نه تنها هورمون های آدنوکورتیکوتروفیک، پرولاکتین و هورمون تحریک کننده فولیکول را ترشح کردند بلکه موجب موجب شروع پاسخ های هورمونی مناسب در کلیه ها نیز شدند. در گام های بعدی مطالعه، محققین درصدد هستند که پروتکل تولید این سلول ها را در جهت تولید جمعیت های سلولی خالص تر بهبود ببخشند. این یافته ها اولین گام در جهت در مان کم کاری هیپوفیز به شمار می آید.

پایان مطلب/