به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سطوح بالای آنزیم ایندول آمین 2و3 دی اکسیژناز یا IDO در تست های تشخیصی، می تواند به شناسایی افرادی که می توانند از مزایای مهار کننده های این آنزیم به همراه درمان های استاندارد استفاده کنند، کمک می کند.

مطالعه ای در دانشگاه Augusta روی بیوپشی های مغز استخوان 40 بیمار مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد یا AML، نشان داده است که سطح آنزیم IDO‌در آن ها افزایش یافته است و این نرخ بقای آن ها و مرگ و میر آن ها مرتبط است. این مطالعه نشان می دهد که می توان از بیان IDO‌در تست های تشخیصی روی بیوپسی های مغز استخوان استفاده کرد. مطالعات صورت گرفته بوسیله همین محققین نشان داده است که افزایش بیان ژن کد کننده IDO‌منجر به فعال شدن سلول های سرطانی و سرکوب پاسخ ایمنی می شود. در مغز استخوان، سلول های بنیادی به سلول های بالغ تبدیل می شوند و این موجب می شود که سیستم خونی و ایمنی ما عملکرد مناسبی داشته باشد. اما افزایش بیان این آنزیم در بیماران لوکمیایی موجب می شود که سلول های بنیادی در مرحله ای بینابینی و تمایز نیافته به نام بلاست باقی بمانند. باقی ماندن در مرحله بلاستی در لوکمیا موجب کاهش سلول های بالغ خونی، ایمنی و پلاکتی می شود و در نتیجه سیستم ایمنی فرد ضعیف می شود. محققین در Augusta براین باورند که استفاده از مهار کننده های IDO به همراه درمان های استاندارد می تواند شانس بقای بیماران را افزایش دهد.

پایان مطلب/