به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، طی پیری، سلول های تقسیم را متوقف می کنند و این می تواند برای کمک به فرایندهایی مانند بهبود زخم و مهار رشد اضافی سودمند باشد. برخی از ابعاد پیری نیز می تواند مضر باشد و منجر به آسیب بافتی شود.

محققین دانشگاه ادینبورگ روی زنجیره ای از فرایندهای مضر که بوسیله پیری شروع می شوند فوکوس کرده اند که آن ها را اصطلاحا فنوتیپ ترشحی مربوط به پیری(SASP) می نامند. SASP آبشاری از سیگنال های شیمیایی است که می تواند آسیب به سلول ها را از طریق التهاب افزایش دهد. محققین این مطالعه نشان داده اند که دستکاری سوراخ های هسته سلول می تواند مانع از شروع SASP شود. هم چنین به نظر می رسد برای این که SASP‌ شروع شود، DNA باید درون فضاهایی از هسته سلول مجددا سازماندهی شود. این یافته ها درک واضح تری از نحوه آسیب رساندن پیری به سلول ارائه می دهد. در حالی که ما تا متوقف کردن آسیب ناشی از فرایند پیری راه درازی را در پیش داریم اما امید می رود که پیشرفت در درک این فرایندها منجر به ایجاد راهی برای جلوگیری از خسارت ناشی از پیری شود.

پایان مطلب/