به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مدت هاست که محققین بدنبال نقطه ضعف سلول های گلیوبلاستومایی هستند تا بتوانند به طور موثری آن ها را از بین ببرند.

گروهی از محققین در دانشگاه هلسینکی فنلاند دریافته اند که بیان یک پروتئین کوچک متصل شده به اسید چرب(MDGI يا FABP3) در سلول های گلیوبلاستومایی توانایی این سلول ها به بافت های دیگر را افزایش می دهد و با پیش آگهی ضعیف این بیماری نیز مرتبط است.در این پژوهش آن ها نشان داده اند که سلول های گلیوبلاستومایی به بیان یک ژن تولید کننده پروتئین MDGI وابسته هستند و مهار عملکرد این ژن منجر به مرگ سلول های توموری می شود. عدم وجود MDGI‌ منجر به ناپایداری در غشای لیزوزومی می شود که نقش اندام پاکسازی کننده درون سلول های توموری را بر عهده دارند و همین امر منجر به نشت آنزیم های اسیدی یا پروتئولیتیک موجود در لیزوزوم به درون سیتوپلاسم و شروع مرگ سلولی می شود. خاموش کردن MDGI منجر به تغییراتی در ترکیب فسفولیپیدی لیزوزوم ها در سلول های گلیوبلاستومایی می شود. انتقال اسید لینولئیک از خارج به داخل سلول مختل شده و تغییرات قابل توجهی در ترکیبات اسیدهای چرب غشای لیزوزومی اتفاق می افتد. این تغییرات به وضوح روی افزایش نفوذپذیری غشای سلولی اثر می گذارد.

این مطالعه نشان می دهد که MDGI یک فاکتور کلیدی در تنظیم و نگهداری ساختار غشاهای لیزوزومی است. هم چنین این مطالعه نشان می دهد که آنتی هیستامین و سایر داروهایی که نفوذ پذیری غشاهای لیزوزومی را هدف قرار می دهند می توانند درمان بیماران گلیوبلاستومایی را تقویت کنند.

پایان مطلب/