به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، ارگانوئیدها ورژن های کمتر پیچیده از اندام های زیستی هستند که از طریق دستکاری بافتی و یا به کمک سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القایی تولید می شوند. آن ها رشد کرده و به صورت بافت هایی که بسیار شبیه بافت های انسانی هستند خودسازماندهی می شوند. محققین از این ارگانوئیدها برای اهداف مطالعاتی مانند اثر برخی داروها و ... روی بافت های مختلف استفاده می کنند. برای مثال یک ارگانوئید مغزی ساختاری مشابه با مغز واقعی دارد. تاکنون برخی از این ارگانوئیدهای مغزی تولید شده کمی بیش از چند مجموعه نورونی بوده اند و برخی دیگر ساختارهای بسیار پیچیده تر مغزی را نیز تشکیل داده اند. تاکنون بسیاری از این تحقیقات محدود به استفاده ارگانوئیدهای مغزی در ظروف آزمایشگاهی بوده است و این امر به دلیل عدم تقلید کامل محیط مغزی، با محدودیت هایی مواجه است. به همین دلیل محققین به دنبال قرار دادن این ارگانوئیدها در موجودات زنده هستند. در حال حاضر، دو تیم در آمریکا این کار را انجام داده اند. یکی از این تیم ها در انستیتو سالک فعالیت دارد و سرپرستی آن ها به عهده دکتر فرد گیج است و تیم دیگر به سرپرستی دکتر ایزاک چن در دانشگاه پنسیلوانیا فعالیت دارد و گزارش شده است که ارگانوئیدهای انسانی را به قشر بینایی 11 رت پیوند کرده و آن ها را مورد ارزیابی قرار داده اند. آن چه موجب شده است که این مطالعات در کانون توجهات قرار گیرند علاوه بر پیوند ارگانوئیدهای مغزی انسانی به مغز حیوانات، عدم نظارت سازمان های دولتی مربوطه روی آن ها بوده است. از آن جایی که این زمینه(تولید ارگانوئیدها)، به نوعی زمینه ای نوظهور است، هنوز بسیاری از تصمیم گیرندگان مانند انستیتو ملی سلامت فرصت لازم برای اتخاذ موضع در برابر آن را پیدا نکرده اند. اما انجام دو مطالعه مذکور و نتایج آن ها می تواند تا حد زیادی به تصمیم گیری در برابر درستی یا نادرستی انجام این مطالعات کمک کند.

پایان مطلب/