به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، این  سیستم انتقال دارو ساختاری از  DNA دارد و بنابراین زیست سازگار بوده و کم تراز سیستم هایی که از مواد مصنوعی استفاده می کنند برای بیماران سمی است. دراین روش سلول های سرطانی به طور خاص مورد هدف قرار داده می شوند و سلول ها cocoon را قبل ازاین که داروی ضد سرطان را آزاد کنند جذب می کنند. پس از ورود این ساختار داخل سلول سرطانی، دارو بسیار سریع آزاد می شود.     علاوه بر این سنتز ساختارهای مذکور نیز نسبتا ساده است. هر یک از nano-cocoon ها از یک DNA تک رشته ساخته شده است که ظاهری شبیه پیله دارد و عرض آن  تنها 150 نانومتر است. در مرکز nano-cocoon داروی ضد سرطان doxorubicin یا DOX و پروتئینی به نام DNase قرار دارند. DNase آنزیمی است که DNA را تجزیه می کند و در این ساختاربا پلی مر نازکی پوشانده شده است که مانند غلاف شمشیر این آنزیم را در بر می گیرد. در سطح nano-cocoon لیگاندهای  اسید فولیک قرار دارند. زمانی که این ساختارها به یک سلول سرطانی برخورد می کنند لیگاندها به گیرنده ها ی خود در سطح سلول های سرطانی متصل می شوند و سپس وارد سلول می شوند.  محیط داخل سلول ها اسیدی است و باعث تخریب غلاف پلی مری دربرگیرنده DNase می شود درنتیجه این آنزیم آزاد شده و DNA را تخریب می کند. در پی تخریب DNA، داروی DOX داخل سلول سرطانی رها شده و آن را از بین می برد. محققان در مورد این سیستم جدید بسیار امیدوارند و عقیده دارند این روش را در مورد داروهای زیادی می توان به کار برد. نتایج این مطالعه در Journal of the American Chemical Society ارائه شده است.

پایان مطلب/